نجات جامعه ایران در گرو ارتقای جایگاه اجتماعی و رضایت معلمان
رویداد۲۴-در جهان پیچیده امروز، این موضوع غیر قابل انکار است که یکی از ارکان اساسی رشد و توسعه اقتصادی کشورها، آموزش و پرورش یا تعلیم و تربیت است و در همین راستا اکثر صاحبنظران عقیده دارند که اگر در روند پیادهسازی سیستم صحیح آموزش و پرورش موفق باشند، قدرت حل بسیاری از چالشها و مشکلات جامعه را بهدست خواهند آورد. در این میان باید توجه داشت که برای پیادهسازی روند صحیح آموزش و پرورش سرمایههای انسانی، جوامع نیازمند رهبران و هدایتگران علمی میباشند که نام مصطلح این افراد «معلم» است. معلمان را میتوان قشر استراتژیک جامعه به حساب آورد که با مهمترین و تأثیرگذارترین سرمایههای یک کشور یعنی «دانشآموزان» در ارتباط بوده و قادرند این سرمایههای جوان و پویا را به شکلی آموزش دهند که در آیندهای نه چندان دور به موتورهای محرک پیشرفت و توسعه کشورها مبدل گردند، پس با این تفاسیر جایگاه اجتماعی معلمان و اهمیت نقش آنان در جوامع به هیچ وجه قابل چشم پوشی نمیباشد.
تجربه زندگی جمعی در جوامع مختلف نشان دهنده این واقعیت است که بین شأن اجتماعی معلمان و وضعیت اقتصادی آنان رابطه معناداری وجود دارد و به نظر میرسد در جوامع توسعه یافته، شأن اجتماعی و وضعیت معیشتی معلمان از جایگاه مطلوب تری برخوردار است؛ به طوری که براساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد، که در آن 10 کشوری که بیشترین حقوق را به معلمان خود میدهد معرفی شده است، کشورهای توسعه یافته اغلب دارای بالاترین حقوق برای معلمان هستند. در میان این 10 کشور، معلمان لوکزامبورگ بیشترین حقوق را در دنیا دریافت میکنند که البته با توجه به هزینه زیادی که این کشور برای دانشآموزان خود خرج میکند، جای تعجب نیست که بالاترین دستمزد شروع کار برای معلمان را نیز داشته باشد. در این کشور معلمان بیتجربه که کار خود را از مدرسه ابتدایی آغاز میکنند، میتوانند انتظار ۶۴۰۴۲ دلار در سال را داشته باشند و معلمی با 10 سال تجربه کار نیز میتواند انتظار بیشتر از ۸۰هزار دلار در سال را داشته باشد. براساس همین گزارش، در ایالت متحده امریکا نیز درآمد یک معلم که هفتهای 36 ساعت کار میکند به طور میانگین هر ماه حدود 5 هزار دلار است و این درآمد تقریباً با درآمد یک برنامه نویس رایانهای در امریکا برابری میکند. اما متأسفانه در کشورهای در حال توسعهای همچون ایران اعداد و ارقام مربوط به حقوق معلمان، با موارد مذکور در کشورهای توسعه یافته تفاوت فاحشی دارد؛ به طوری که در ایران حقوق معلمها سالانه کمتر از 10 هزار دلار است و این نشان دهنده عدم تناسب شأنیت اجتماعی معلمان ایرانی با وضعیت اقتصادی آنها است و این واقعیت زمانی تأسف بیشتری را به همراه دارد که بدانیم معلمی از جمله پراسترسترین شغلهای جهان به حساب میآید.
تحقیقات گری کوپر استاد روانشناسی سازمانی و سلامت دانشگاه منچستر در چند سال اخیر نشان داده است که معلمی یکی از سه حرفه پراسترس دنیاست. در سال 2015 مجله مدیریت استرس در یکی از گزارشهای خود معلمی را تنها شغلی دانسته که در آن فرد با گروهی مقابل است که به اقتضای بازه سِنی خود قصد دارند اَعمالی را انجام دهند که معلم در مقابلشان شکست بخورد و این مسأله موجب شده تا معلمی به شغلی بسیار استرس زا بدل شود. از اینرو ایجاد آرامش خاطر و رفع دغدغههای این قشر کلیدی از جامعه، از جمله اصلیترین مسائلی است که کشورها و بویژه دولتها با آن دست به گریبانند.