این تصمیم حوزه هنری خیلی زود به شهرداری هم سرایت کرد و مدیران وقت شهرداری در سال 91 به تاسی از حوزه هنری از اکران بعضی فیلم هایی که به زعم آنها غیر اخلاقی بود، خودداری کردند.
شاید عنوان نخستین فیلم توقیفی شهرداری و حوزه هنری را باید به «خصوصی» به کارگردانی محمدحسین فرح‌بخش داد که خیلی زود پس از اکران ابتدا توسط سینماهای حوزه هنری و بعد هم توسط شهرداری نمایش داده نشد.
بعد هم فیلم «گشت ارشاد» تحریم شد و این اتفاق ادامه دار بود تا فیلم های «من همسرش هستم»، «برف روی کاج‌ها»، «بی‌تابی بی‌تا»، «پل چوبی»، «لانتوری» و همین اواخر، فیلم های «مادر قلب اتمی»، «اکسیدان» و «زادبوم» هم صابون تحریم شهرداری و حوزه هنری به تنشان مالیده شد.
حالا از این تصمیمات خلق الساعه شهرداری تهران برای اکران نکردن برخی فیلم هایی که مجوز نمایش دارند چند سالی می‌گذرد. البته آن روزهای سال 91 سینماهای شهرداری خیلی هم به چشم نمی‌آمدند اما الان پردیس های شهرداری سهم گسترده ای از فروش سینمای ایران را بر دوش می کشند و قطعا تاثیرگذاری بیشتری هم دارند. حوزه هنری هم که از قدیم الایام تقریباً مدیریت بخش بسیار زیادی از سینماهای شهرستان‌ها و بعضی از سینماهای تهران را در اختیار داشته است خود بخشی از مدیریت اکران سینما را بر عهده دارد.
حالا در کنار تمام مزایایی که سینماهای این دو ارگان دارند اما برخی سینماگران، خاطرات تلخی از سینماهای شهرداری و حوزه هنری دارند. دلیل مشخص نمایش ندادن فیلم هایی که با وجود برخورداری از پروانه ساخت و نمایش سینمایی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان مرجع ذی صلاح برای صدور مجوزها، جریان‌سازی رسانه ای بود که با اهداف گوناگون راه اندازی شد.
در آن دوره برخی رسانه ها و مسئولان ذی ربط با انتشار مطالبی درباره پرداخت فیلم های سینمایی به مساله خیانت، تصمیمات اتخاذ شده از سوی شورای پروانه نمایش وقت را زیر سوال برده و بعضاَ با انتشار مطالبی توهین آمیز، فیلمسازان را مورد خطاب قرار دادند که این امر با واکنش اهالی سینما روبه‌رو شد.
البته تحریم سینماهای این دو نهاد در نهایت به سود برخی فیلم ها شد و مردم استقبال بیشتری از آثار یاد شده کردند چراکه عنوان تحریمی را یدک می کشیدند و مخاطبان از سر کنجکاوی به تماشای این آثار نشستند.
در ادامه و در دولت یازدهم و پس از پایان تنش ها و بازگشایی خانه سینما، مذاکرات مدیران سینمایی با مدیران دو نهاد برای حل مشکل ایجاد شده تا حدودی به سرانجام رسید و از فهرست فیلم های تحریمی کم شد.
با این حال اخیرا نمایش داده نشدن فیلم سینمایی «دشمن زن» به تهیه کنندگی حسین فرح‌بخش در سینماهای شهرداری تهران، موجب شده این فیلمساز در این باره طرح دعوی کرده و شکایتی را مطرح کند.
جامعه صنفی تهیه کنندگان به ریاست سیدضیاء هاشمی که جزء قدیمی ترین صنوف سینمایی ایران است، متعاقب این اتفاقات در بیانیه‌ای با گلایه از روال در پیش گرفته شده توسط مدیریت تصویرشهر از شهردار تهران خواسته برای جلوگیری از بالا گرفتن ماجرا، هرچه زودتر جلوی رفتارهای فراقانونی را بگیرد.
حالا به نظر می رسد مدیریت امور سینمایی در شهرداری تهران اصرار بر گریز از قانون دارد. گریز از قانونی که از زمان مدیریت «هادی منبتی» در شهرداری آغاز شده بود و حالا به مدیریت «علی احمدی» نیز کشیده شده است. احمدی که البته به طور همزمان تهیه کننده برنامه خندوانه نیز هست و عهده دار مدیریت در جشنواره فیلم شهر، که اینها نیز حواشی برای او در پی داشت و تا آنجا که علیرضا رییسیان کارگردان سینما در یک گفت وگو با اشاره به آنچه عملکرد غیر قابل دفاع مدیران شهری در امور سینمایی خوانده، خواستار برکناری مدیران ذی ربط شده بود.
تلاش هدایت شده عده ای در فضای مجازی برای حمایت از مدیرعامل موسسه تصویر شهر نیز از دیگر اتفاقات این روزهاست که بیشتر یادآور جمع آوری طومار برای حمایت از یک مدیر است که نمونه های شکست خورده آن در مدیریت سینمایی کشور در بخش های مختلف مسبوق به سابقه است و نتیجه چنین فعالیت های هدایت شده ای، مشخصا معکوس خواهد بود و مشاوره های نادرست، گاه حکم برکناری یک مدیر را امضا می کند.
حسین فرح‌بخش یکی از تهیه کنندگان فیلم سینمایی «دشمن زن» که حالا به دلیل تصمیم مدیران سینمایی شهرداری فیلمش از اکران در سینماهای این ارگان محروم شده است در این باره به خبرنگار سینمایی ایرنا، گفت: از این بابت بسیار متاثرم و موضوع را از طریق سعید اوحدی، رئیس سازمان فرهنگی شهرداری و مجتبی امینی مشاور وی پیگیری کرده ام که مدعی هستند این تصمیمات همسو با تفکرات آنها نیست و تغییراتی در موسسه تصویر شهر رخ خواهد داد.
وی افزود: متاسفانه فقدان قانون باعث شده مدیران هر طوری که دوست دارد رفتار کنند و در مدیریت پردیس های سینمایی شهرداری نیز شرایط به همین منوال است.
کارگردان فیلم سینمایی «خصوصی» با اشاره به حمایت هایی که در فضای مجازی از مدیر تصویر شهر برای گرفتن چنین تصمیماتی انجام شده است، تاکید کرد: این فضا قطعاً خودجوش نیست و نزدیکان این مدیر به وجود آورده اند، بارها هم گفته ام با هر سوء استفاده از نام اهل بیت علیهم السلام مخالفم.
وی با اشاره به سوء تعابیری که از صحبت هایش در اعتراض به عدم نمایش «دشمن زن» در فضای مجازی منتشر شد، تصریح کرد: ما برای امام حسین (ع) زن و بچه خود را فدا می کنیم و من و خانواده ام عاشق اهل بیت (ع) هستیم و ارادت به خدام حقیقی ائمه داریم، حساب سوء استفاده گران از نام اهل بیت (ع) را باید از خادمان حقیقی جدا کرد.
این تهیه کننده سینما با بیان اینکه مدیریت موسسه تصویر شهر به او یک میلیارد تومان خسارت وارد کرده و باید این خسارت پرداخت شود، گفت: تا هر زمانی که شده برای احقاق حقم تلاش خواهم کرد.
وی با اظهار تاسف از اینکه برخی افراد او را تهدید کرده اند، گفت: پیامک های تهدید آمیز بسیاری دریافت کرده ام و جوانکی با من تماس گرفت و ادعا کرد که مانند فلان شخصیت چه ها با من خواهند کرد، پس از بررسی متوجه شدم که او یک جوانک جویای نام است و البته این اوباش نمی توانند مرا از شکایتم منصرف کنند.
فرح‌بخش خاطرنشان کرد: بازهم تاکید می کنم هر چه دارم از صدقه سر شهداست و متاسفانه امروز غربی ها به منویات اهل بیت (ع) بیشتر عمل می کنند تا خودمان.
به گزارش ایرنا، جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران نیز همواره به این اقدامات خلاف قانون واکنش نشان داده و اخیرا نیز بیانیه ای صادر کرده است به این شرح:
«شهرداری هر شهر باید سمبل نظم و قانون شهر باشد؛ عدم رعایت قانون توسط مسئولین سینمایی شهرداری‌ نشانه چیست!؟ اقدامهای غیرقانونی که رسمیت پروانه های نمایش صادر شده از سوی وزارتخانه ای مرجع و مسئول را به صورت عملی زیر سوال می‌برد، آگاهانه باشد یا ناآگاهانه، اقدامی در جهت تضعیف نظام به شمار می رود!
ممانعت و عدم اکران فیلم های سینمایی با وجود داشتن مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سینماهای شهرداری نشان می دهد با گذشت چهل سال از انقلاب اسلامی هنوز عده‌ای همچون مدیر تصویرشهر، در گوشه و کنار برخی نهادها و ارگانها، سلیقه فردی خود را بر اجرای بی چون و چرای قانون ترجیح می‌دهند!
این روزها باز هم شاهد تکرار این خودرأی بودن و جلوگیری از اکران فیلم سینمایی «دشمن زن» در سینماهای شهرداری هستیم، بدون شک سینماهای شهرداری جزء اموال عمومی شهر است و هر گونه سوء مدیریت و برخورد شخصی خارج از حیطه قانون در تخصیص سالن، ظلمی آشکار است که موجب تحمیل خسارات جبران نشدنی به سینما و صاحبان فیلم خواهد بود.
در گذشته و در موارد پیشین به مدیر سینماهای شهرداری تذکر داده شد که لجاجت و تسویه حساب شخصی آن هم با تصمیم‌گیری سلیقه‌ای در بهره‌وری از اموال عمومی نه تنها عملی خلاف قانون است بلکه این رفتار دون شأن یک مجموعه هنری است اما اوضاع همچنان بر مدار سابق است.
این حق همه سینماگران است که انتظار حمایت از همه اقشار سینما را داشته باشند نه نتها عده قلیلی نور چشمی ولی مدیریت سینمایی شهرداری رفتاری خلاف این دارد.
در این اوضاع بد اقتصادی و شرایط خاص حاکم بر جامعه هر نوع بی‌قانونی و هر گونه اقدام فراقانونی محکوم است، چه بسا این رفتار خودسرانه و در مقابل اعلام تحصن عوامل فیلم مذکور در مقابل شهرداری و طرح شکایت قضایی برای احقاق حقوق خویش، عواقبی ناگوار در پی داشته باشد! انتظار می رود تا دیر نشده مسئولین بالادستی شهرداری هر چه زودتر در این خصوص اقدامی در خور نمایند.
فراموش نکنیم نجات و باروری فرهنگ و هنر یک ملت همواره در گروی وجود فضای واقع‌بینی و به دور از تعصبهای بی‌منطق است! امید است شهردار محترم و مدیران فرهنگی بتوانند ضمن ایجاد و توسعه هم افزایی فرهنگی یعنی اعتماد متقابل، هر چه زودتر جلوی رفتارهای فراقانونی در حوزه فرهنگ را بگیرد.»