علی تاجرنیا در گفت و گو با رویداد۲۴ تاکید کرد؛
ناتوانی اصولگرایان در تعریف چهرهای جدید برای انتخابات 96
علی تاجرنیا، عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت گفت: «اصولگرایان سنتی نه به لحاظ گفتمان سازی و نه به لحاظ چهره سازی موفق نشدند که یک چهره مناسب را خلق و تعریف کنند.»
رویداد۲۴ - علی تاجرنیا، عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت گفت: «اصولگرایان سنتی نه به لحاظ گفتمان سازی و نه به لحاظ چهره سازی موفق نشدند که یک چهره مناسب را خلق و تعریف کنند.»
رسانه های تندرو اصولگرا در روزهای گذشته با بهره برداری و برداشت بریده بریده از نظرات صادق زیباکلام در مورد انتخابات ریاست جمهوری 96، بحث عبور اصلاح طلبان از روحانی را مطرح کرده و سعی کردند در این مورد جریان رسانه ای عظیمی ایجاد کنند.
آنچه در این میان نادیده گرفته شد، بحث ضعف اصولگرایان در این مورد بود؛ افراطیونی در حالی که هنوز هیچ چهره احتمالی برای انتخابات 96 در چنته ندارند، فرآیند تخریب طرف مقابل را کلید زده اند. این در حالی است که به نظر می رسد که اصولگرایان بار دیگر با ورق احمدی نژاد بازی خواهند کرد.
علی تاجرنیا، عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت در گفت و گو با رویداد۲۴ در این مورد، گفت: «اصولگرایان سنتی نه به لحاظ گفتمان سازی و نه به لحاظ چهره سازی موفق نشدند که یک چهره مناسب را خلق و تعریف کنند.»
تاجرنیا در مورد مطرح کردن بحث عدم کاندیداتوری روحانی، گفت: «در مباحث کلان، تصمیم گیری جریان های سیاسی به عهده گروه ها و احزاب سیاسی است و طرح برخی مطالب، ممکن است از اینک به نوعی شبهاتی را ایجاد کند و فرصتی را برای مخالفین دولت ایجاد کند. دولت روحانی از حمایت وسیع جریان های سیاسی اعتدال گرا، اصلاح طلب و حتی اصولگرایان معتدل برخوردار است و نباید در فاصله یک سال تا پایان عمر دولت این مباحث را مطرح کنیم. این موضع می تواند تضعیف ناخواسته دولت باشد.»
وی ادامه داد: «بنابراین بنده معتقدم که جهت گیری طرفداران دولت تا نزدیکی نام نویسی انتخابات، باید حمایت از شخص روحانی و اقدامات وی بر اساس حمایت از وی برای دوره آینده باشد و اگر به هر دلیلی روحانی معذوریت هایی داشته باشد، طبیعتا باید در مورد این موضوع فکر کرد ولی به نظر می رسد که طرح این نوع مسائل به هیچ وجه صحیح نیست و این مساله بیش از همه باعث تقویت روحیه مخالفین دولت و منفعل کردن بدنه و طرفداران دولت خواهد بود.»
نماینده مجلس ششم در مورد ظرفیت های احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری 96، گفت :«وجود ظرفیت در احمدی نژاد، علت روی آوردن مردم به وی نیست. آنچه که به اصطلاح شاه کلید ماجراست، آن است که متاسفانه، اصولگرایان سنتی نه به لحاظ گفتمان سازی و نه به لحاظ چهره سازی موفق نشدند که یک چهره مناسب را خلق و تعریف کنند. جناح اصولگرایان در حال حاضر بین نیروهای رادیکال تر و جوان تر و نیروهای سنتی و مسن تر دارای یک شکاف بزرگ است که به دلیل انفعال نیروهای سنتی که کمی معتدل تر هستند، جریان تندرو تکتازی می کند.»
وی ادامه داد: «بنابراین، در میان جناح اصولگرا این مساله وجود دارد که احمدی نژاد با توجه به سابقه ریاست جمهوری، ظرفیت بیشتری نسبت به دیگران دارد، اما بحث دیگر این است که جناح اصولگرای سنتی هنوز موفق نشده بواسطه مجموعه ای از مباحث اصلی و کلی، موضع خود را مشخص کند؛ بخشی از آنها از یک سو از دولت روحانی طرفداری می کنند یا سعی می کنند روش میانه ای را طی کنند و از سوی دیگر در بسیاری از رفتارهای رادیکال، تحت تاثیر جریانات تندروتر قرار دارند. مجموع این موارد باعث شده که جریان نزدیک به احمدی نژاد به لحاظ وزنی بر این مجموعه غلبه پیدا کند. موضوع دیگر اینکه اصولگرایان در انتخابات 88 نیز نشان دادند که با وجود عملکرد غلط احمدی نژاد، باز هم به خاطر مخالفت با جریان اصلاح طلب، حاضر هستند از احمدی نژاد حمایت کنند. با توجه به مجموع این مسائل، بعید به نظر می رسد که جناح راست و اصولگرایان اگر مجبور شوند؛ بار دیگر از احمدی نژاد حمایت می کنند.»
تاجرنیا در مورد احتمال اختصاص بخش عمده ای از آرا به احمدی نژاد در صورت کاندیداتوری وی، گفت: «اینکه وضعیت رای احمدی نژاد به چه شکل خواهد بود، باید در میان افکار عمومی سنجیده شود. طبیعتا هر جریان سیاسی در انتخابات ظرفیت های خود را دارد و تعدادی آرای سنتی را به شکل معمول به خود اختصاص خواهد داد. همیشه در انتخابات، حتی در دور دوم ریاست جمهوری افراد نیز تعدادی از آرا به صندوق جریانات مقابل کاندیدای اصلی انداخته می شود.»
عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت افزود: «با این وجود، این موضوع چیزی نیست که الزاما موجب آن شود که احمدی نژاد رئیس جمهور شود، اما اگر اصولگرایان به احمدی نژاد روی بیاورند و وی را کاندیدا کنند، کسانی که حتی در اواخر عمر دولت احمدی نژاد از وی تبری می جستند و سعی می کردند مسیر خود را از وی جدا کنند، باید به خیلی از سوالاتی که در ذهن مردم و جریانات سیاسی است، پاسخ دهند و باید نسبت به موضع گیری احمدی نژاد نسبت به ارکان نظام، فسادهای اقتصادی که در دوره ریاست جمهوری وی ایجاد شد، پاسخگو باشند؛ مسائلی که موجب شد که رانتی ترین دولت پس از انقلاب شکل گیرد و مجموعع تصمیم های آنها کشور را به سراشیبی سقوط رساند. این مسائل، بحث هایی است که جناح اصولگرا نمی تواند از آنها فرار کند و این بار نیز با عوامفریبی سعی کند که آرا را به سمت احمدی نژاد یا هر کاندیدایی شبیه به وی بکشاند.»
تاجرنیا در مورد شکاف در اردوی اصولگرایان ادامه داد: «به لحاظ درون جناحی، این موضوع باعث ایجاد انشقاق در مجموعه می شود و یک بخش ریزش در دل جریان اصولگرایی خواهد داشت، اما به نظر بنده اصولگرایان دارای یک مشکل هستند و برخلاف نام این جریان، کاملا بر اساس منفعت ها و جریان بندی های درون خود تصمیم می گیند. در مقابل، اصلاح طلبان زمانی که احساس کردند که منافع، رشد و توسعه کشور در گرو گفتمان جدیدتر و حضور شخصیتی است که بتواند در این فضای بعد از دولت نهم و دهم فعالیت کند، به سراغ روحانی رفتند که به لحاظ سیاسی در اردوگاه اصولگرایی بود اما یک چهره کاملا معتدل بود. این حس در میان اصولگرایان وجود ندارد و در انتخابات 88 کاملا ثابت کردند که با وجد علم به اینکه احمدی نژاد چه زیان هایی را به کشور وارد می کند، اما حاضر شدند که در مقابل کاندیدای مطرح اصلاح طلبان، باز هم تمام قد از احمدی نژاد حمایت نکنند. هیچ جریان اصولگرایی نبود که در انتخابات 88 از احمدی نژاد حمایت نکند، با وجود اینکه می دانستند که وی چه عملکردی در مدت 4 سال از خود به جای گذاشت.»
وی افزود: «بنابراین، بعید نیست که جریان اصولگرایی به خاطر منافع خود از احمدی نژاد حمایت کند، علاوه اینکه احمدی نژاد نیز قطعا از گذشته خود در شکاف با بخشی از اصولگرایان، درس عبرت گرفته و به هر حال ممکن است با سهیم کردن بخشی از آنها در قدرت، به جمه بندی هایی برسد. ولی به هر شکل، مشاهده کردیم که در انتخابات مجلس، و درونی مجلس اما شاهد رگه هایی از این نزدیکی های تاکتیکی به دلیل منافع کلان جریانی هستیم.»
نماینده مجلس ششم در پایان در مورد احتمال کاندیداتوری سایر چهره ها از سوی اصولگرایان، گفت: «قالیباف رفته رفته به محسن رضایی تبدیل می شود و برای مردم تمراری شده است. قالیباف تمام هنر خود را در تهران در یازده سال گذشته به خرج داده و در مورد مسائل اقتصادی و سلامت اقتصادی شهرداری تهران سوالات بزرگی در ذهن مردم است و این مساله به راحتی اتفاق نمی افتد. تا جایی که مشخص است، اصولگرایان هنوز چهره سازی خاصی نکرده اند و مگر شرایط کشور به لحاظ اجتماعی و نوع نگرش مردم به دولت دچار تفاوت جدی شود که یک چهره جدید از میان آنها رای بیاورد. بخصوص که اصولگرایان در دوره ریاست جمهروی اول احمدی نژاد زمانی رای آوردند که اصلاح طلبان دچار انشقاق بودند و به نظر نمی رسد در انتخابات 96 چنین اتفاقی رخ دهد. قطعا مجموعه اصلاح طلبان و طرفداران دولت در انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر از انسجام لازم برخوردار خواهند بود، و حتی اگر اصولگرایان حتی با یک کاندیدا در انتخابات حضور پیدا کنند باز هم توفیقی برای به دست گرفتن ریاست جمهوری دوازدهم نخواهند داشت.»
آنچه در این میان نادیده گرفته شد، بحث ضعف اصولگرایان در این مورد بود؛ افراطیونی در حالی که هنوز هیچ چهره احتمالی برای انتخابات 96 در چنته ندارند، فرآیند تخریب طرف مقابل را کلید زده اند. این در حالی است که به نظر می رسد که اصولگرایان بار دیگر با ورق احمدی نژاد بازی خواهند کرد.
علی تاجرنیا، عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت در گفت و گو با رویداد۲۴ در این مورد، گفت: «اصولگرایان سنتی نه به لحاظ گفتمان سازی و نه به لحاظ چهره سازی موفق نشدند که یک چهره مناسب را خلق و تعریف کنند.»
تاجرنیا در مورد مطرح کردن بحث عدم کاندیداتوری روحانی، گفت: «در مباحث کلان، تصمیم گیری جریان های سیاسی به عهده گروه ها و احزاب سیاسی است و طرح برخی مطالب، ممکن است از اینک به نوعی شبهاتی را ایجاد کند و فرصتی را برای مخالفین دولت ایجاد کند. دولت روحانی از حمایت وسیع جریان های سیاسی اعتدال گرا، اصلاح طلب و حتی اصولگرایان معتدل برخوردار است و نباید در فاصله یک سال تا پایان عمر دولت این مباحث را مطرح کنیم. این موضع می تواند تضعیف ناخواسته دولت باشد.»
وی ادامه داد: «بنابراین بنده معتقدم که جهت گیری طرفداران دولت تا نزدیکی نام نویسی انتخابات، باید حمایت از شخص روحانی و اقدامات وی بر اساس حمایت از وی برای دوره آینده باشد و اگر به هر دلیلی روحانی معذوریت هایی داشته باشد، طبیعتا باید در مورد این موضوع فکر کرد ولی به نظر می رسد که طرح این نوع مسائل به هیچ وجه صحیح نیست و این مساله بیش از همه باعث تقویت روحیه مخالفین دولت و منفعل کردن بدنه و طرفداران دولت خواهد بود.»
نماینده مجلس ششم در مورد ظرفیت های احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری 96، گفت :«وجود ظرفیت در احمدی نژاد، علت روی آوردن مردم به وی نیست. آنچه که به اصطلاح شاه کلید ماجراست، آن است که متاسفانه، اصولگرایان سنتی نه به لحاظ گفتمان سازی و نه به لحاظ چهره سازی موفق نشدند که یک چهره مناسب را خلق و تعریف کنند. جناح اصولگرایان در حال حاضر بین نیروهای رادیکال تر و جوان تر و نیروهای سنتی و مسن تر دارای یک شکاف بزرگ است که به دلیل انفعال نیروهای سنتی که کمی معتدل تر هستند، جریان تندرو تکتازی می کند.»
وی ادامه داد: «بنابراین، در میان جناح اصولگرا این مساله وجود دارد که احمدی نژاد با توجه به سابقه ریاست جمهوری، ظرفیت بیشتری نسبت به دیگران دارد، اما بحث دیگر این است که جناح اصولگرای سنتی هنوز موفق نشده بواسطه مجموعه ای از مباحث اصلی و کلی، موضع خود را مشخص کند؛ بخشی از آنها از یک سو از دولت روحانی طرفداری می کنند یا سعی می کنند روش میانه ای را طی کنند و از سوی دیگر در بسیاری از رفتارهای رادیکال، تحت تاثیر جریانات تندروتر قرار دارند. مجموع این موارد باعث شده که جریان نزدیک به احمدی نژاد به لحاظ وزنی بر این مجموعه غلبه پیدا کند. موضوع دیگر اینکه اصولگرایان در انتخابات 88 نیز نشان دادند که با وجود عملکرد غلط احمدی نژاد، باز هم به خاطر مخالفت با جریان اصلاح طلب، حاضر هستند از احمدی نژاد حمایت کنند. با توجه به مجموع این مسائل، بعید به نظر می رسد که جناح راست و اصولگرایان اگر مجبور شوند؛ بار دیگر از احمدی نژاد حمایت می کنند.»
تاجرنیا در مورد احتمال اختصاص بخش عمده ای از آرا به احمدی نژاد در صورت کاندیداتوری وی، گفت: «اینکه وضعیت رای احمدی نژاد به چه شکل خواهد بود، باید در میان افکار عمومی سنجیده شود. طبیعتا هر جریان سیاسی در انتخابات ظرفیت های خود را دارد و تعدادی آرای سنتی را به شکل معمول به خود اختصاص خواهد داد. همیشه در انتخابات، حتی در دور دوم ریاست جمهوری افراد نیز تعدادی از آرا به صندوق جریانات مقابل کاندیدای اصلی انداخته می شود.»
عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت افزود: «با این وجود، این موضوع چیزی نیست که الزاما موجب آن شود که احمدی نژاد رئیس جمهور شود، اما اگر اصولگرایان به احمدی نژاد روی بیاورند و وی را کاندیدا کنند، کسانی که حتی در اواخر عمر دولت احمدی نژاد از وی تبری می جستند و سعی می کردند مسیر خود را از وی جدا کنند، باید به خیلی از سوالاتی که در ذهن مردم و جریانات سیاسی است، پاسخ دهند و باید نسبت به موضع گیری احمدی نژاد نسبت به ارکان نظام، فسادهای اقتصادی که در دوره ریاست جمهوری وی ایجاد شد، پاسخگو باشند؛ مسائلی که موجب شد که رانتی ترین دولت پس از انقلاب شکل گیرد و مجموعع تصمیم های آنها کشور را به سراشیبی سقوط رساند. این مسائل، بحث هایی است که جناح اصولگرا نمی تواند از آنها فرار کند و این بار نیز با عوامفریبی سعی کند که آرا را به سمت احمدی نژاد یا هر کاندیدایی شبیه به وی بکشاند.»
تاجرنیا در مورد شکاف در اردوی اصولگرایان ادامه داد: «به لحاظ درون جناحی، این موضوع باعث ایجاد انشقاق در مجموعه می شود و یک بخش ریزش در دل جریان اصولگرایی خواهد داشت، اما به نظر بنده اصولگرایان دارای یک مشکل هستند و برخلاف نام این جریان، کاملا بر اساس منفعت ها و جریان بندی های درون خود تصمیم می گیند. در مقابل، اصلاح طلبان زمانی که احساس کردند که منافع، رشد و توسعه کشور در گرو گفتمان جدیدتر و حضور شخصیتی است که بتواند در این فضای بعد از دولت نهم و دهم فعالیت کند، به سراغ روحانی رفتند که به لحاظ سیاسی در اردوگاه اصولگرایی بود اما یک چهره کاملا معتدل بود. این حس در میان اصولگرایان وجود ندارد و در انتخابات 88 کاملا ثابت کردند که با وجد علم به اینکه احمدی نژاد چه زیان هایی را به کشور وارد می کند، اما حاضر شدند که در مقابل کاندیدای مطرح اصلاح طلبان، باز هم تمام قد از احمدی نژاد حمایت نکنند. هیچ جریان اصولگرایی نبود که در انتخابات 88 از احمدی نژاد حمایت نکند، با وجود اینکه می دانستند که وی چه عملکردی در مدت 4 سال از خود به جای گذاشت.»
وی افزود: «بنابراین، بعید نیست که جریان اصولگرایی به خاطر منافع خود از احمدی نژاد حمایت کند، علاوه اینکه احمدی نژاد نیز قطعا از گذشته خود در شکاف با بخشی از اصولگرایان، درس عبرت گرفته و به هر حال ممکن است با سهیم کردن بخشی از آنها در قدرت، به جمه بندی هایی برسد. ولی به هر شکل، مشاهده کردیم که در انتخابات مجلس، و درونی مجلس اما شاهد رگه هایی از این نزدیکی های تاکتیکی به دلیل منافع کلان جریانی هستیم.»
نماینده مجلس ششم در پایان در مورد احتمال کاندیداتوری سایر چهره ها از سوی اصولگرایان، گفت: «قالیباف رفته رفته به محسن رضایی تبدیل می شود و برای مردم تمراری شده است. قالیباف تمام هنر خود را در تهران در یازده سال گذشته به خرج داده و در مورد مسائل اقتصادی و سلامت اقتصادی شهرداری تهران سوالات بزرگی در ذهن مردم است و این مساله به راحتی اتفاق نمی افتد. تا جایی که مشخص است، اصولگرایان هنوز چهره سازی خاصی نکرده اند و مگر شرایط کشور به لحاظ اجتماعی و نوع نگرش مردم به دولت دچار تفاوت جدی شود که یک چهره جدید از میان آنها رای بیاورد. بخصوص که اصولگرایان در دوره ریاست جمهروی اول احمدی نژاد زمانی رای آوردند که اصلاح طلبان دچار انشقاق بودند و به نظر نمی رسد در انتخابات 96 چنین اتفاقی رخ دهد. قطعا مجموعه اصلاح طلبان و طرفداران دولت در انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر از انسجام لازم برخوردار خواهند بود، و حتی اگر اصولگرایان حتی با یک کاندیدا در انتخابات حضور پیدا کنند باز هم توفیقی برای به دست گرفتن ریاست جمهوری دوازدهم نخواهند داشت.»
اصولگرایی طی دو سه دهه گذشته تبدیل شده به نماد تمام چیزهای بدی که مردم ایران نمی‌پسندند. نماد مرگ فرستادن بر این و ان، نماد تنش افرینی و انزوا طلبی و دیوار کشی، نماد رجزخوانی و شعار بیهوده سر دادن و هل من مبارز طلبیدن، نماد فیلترینگ و سانسور و ضدیت با شبکه‌های اجتماعی و ارتباطی، نماد گشت محسوس و نامحسوس، نماد بستن کنسرت‌ها و بر هم زدن سخنرانی‌ها، نماد حمله به اماکن دیپلماتیک، نماد انحصار طلبی، نماد رد صلاحیت، نماد ممنوع التصویری و اتهام پراکنی و برچسب زنی به رقیب، نماد بسترسازی فساد و اختلاس... و اینگونه است که کار به جایی رسیده که حتی اگر تمام چهره‌های سرشناس رقیب رو رد صلاحیت کنند باز هم با ژنرال‌های خود از سایه رقیب شکست می‌خورند. به راستی اگر قادر نبودند رقبای خود رو ردصلاحیت کنند چطور می‌تونستند با این جاذبه کم و دافعه زیاد خود رو در صحنه سیاسی کشور حفظ کنند؟! 
