اگر انگلیس بخواهد تحریمهای شورای امنیت علیه ایران را بازگرداند، چین و روسیه آن را وتو خواهند کرد
رویداد۲۴ العربی الجدید نوشت: با اینکه ایالات متحده پس از خروج از توافق هسته ای تلاش کرد حضور نظامی خود در منطقه خلیج فارس را تقویت کند، تا مانع از هر گونه واکنش ایران به سیاست تحریمها شده و آن را وادار به بازگشت به میز مذاکره کند، این مساله مانع از آن نشد که تهران عکس العمل های حساب شده ای در دو سطح داشته باشد:
در ادامه این مطلب آمده است: سطح اول: تهدید به بستن تنگه هرمز و جلوگیری از صادرات نفت دیگر کشورها، درصورتی که ایران نتواند نفت خود را صادر کند. با اینکه تهران مسئولیت حمله به نفت کش ها را بر عهده نگرفته، اما واشنگتن، ایران را در این باره متهم می کند. در مقابل، ایران توقیف نفتکش خود در جبل الطارق را ترجمه تصمیمات رئیس جمهور آمریکا در مورد ممانعت از صادرات نفت تهران می داند.
سطح دوم: به التزام های ایران به بندهای توافق هسته ای مربوط است، که در حال حاضر، این کشور از دو بند آن، خارج شده است. گذشته از این، اوج گرفتن حملات حوثی ها به تاسیسات حیاتی عربستان از جمله فرودگاهها و تاسیسات نفتی، به دوراز تنش ایرانی-غربی، به نظر نمی رسد.
در مقابل اقدام ایران در مورد توقیف نفتکش بریتانیایی در تنگه هرمز، لندن تهدید به ارجاع ماجرا به شورای امنیت سازمان ملل کرد و به احتمال زیاد، در صورتی که بحران ادامه داشته باشد، بریتانیا تحریمهایی علیه ایران اعمال می کند. در مرحله بعد، انگلیس خواستار بازگشت تحریمهای اروپایی و بین المللی علیه ایران می شود؛ که البته عملی شدن آن کار ساده ای نیست؛ چرا که پیش بینی می شود روسیه و چین از حق وتوی خود در شورای امنیت استفاده کنند. علاوه بر اینکه احتمال همراهی اروپایی ها با این پیشنهاد انگلیس بسیار بعید است؛ به این دلیل که بازگشت تمامی تحریمهای ایران، به معنای از دست رفتن آخرین فرصتهای اروپا برای نجات توافق هسته ای است.
می توان گفت ایالات متحده از توقیف نفت کش بریتانیایی توسط ایران، برای جهت دهی به تلاش هایش برای تشکیل یک ائتلاف بزرگ علیه ایران و افزایش فشار بر آن، استفاده کرده است. حتی چین که همواره به موضع ایران نزدیک بوده است، اشاراتی دارد مبنی بر اینکه با وجود مخالفتش با تشکیل ائتلاف بین المللی برای حمایت از دریانوردی آزاد در خلیج فارس، مانع از ایجاد آن هم نمی شود.
در مجموع، توقیف نفت کش بریتانیایی توسط ایران در منطقه خلیج فارس، تنشها را به سطوح جدیدی رساند؛ بویژه آنکه ایالات متحده اماده اعلام تشکیل ائتلاف بین المللی است و پیش بینی می شود حضور نظامی بین المللی درمنطقه، افزایش یابد.
با اینکه تا کنون مشخص شده است که دولت ترامپ تمایلی به ورود به مقابله نظامی با ایران ندارد، ادامه هدف گرفتن نفت کش ها از یک سو، اصرار ایالات متحده و هم پیمانانش به حمایت از گذرگاههای دریانوردی بین المللی و ضرورت ادامه صادرات نفت از خلیج فارس، از سوی دیگر، همگی می تواند موجب وقوع درگیری شود؛ بویژه آنکه ایران در مقابل ممنوعیت صادرات نفت خود ساکت نمی نشیند. بنابراین، مادامیکه دو طرف یک کانال دیپلماتیک برای خروج سریع از این تنگنا، نیابند-آنچه که دولتهای متعددی برای آن تلاش می کنند و محمد جواد ظریف در سفر خود به نیویورک سعی در آن داشت- احتمال مقابله نظامی وجود دارد.
