نذر میکنم روحانی و ترامپ دیدار کنند/ درباره این دیدار در تهران صحبت شده است
رویداد۲۴ صادق زیباکلام درباره انجام دیدار احتمالی روحانی و ترامپ در نیویورک اظهاراتی را داشته است که در ادامه میخوانید:
* (در پاسخ به سوایل درباره دیدار روحانی و ترامپ در نیویورک): بستگی دارد این سئوال از چه کسی پرسیده شود. صادق زیباکلام با توجه به هزینههای آمریکاستیزی در ۴۰ سال گذشته آرزو میکند این مسئله تمام شود بنابراین دعا و نذر میکند که آنها با هم ملاقات کنند.
* امکان دارد با واسطه رئیس جمهور فرانسه و سایر رهبران اروپا یک ملاقات دسته جمعی انجام شود.
* وقتی ظریف از فرانسه برگشت حامل پیام مکرون بود، او ساعاتی بعد دوباره به پاریس رفت. در آن ساعات همه به طور مشخص مکرون، ظریف و روحانی میدانستند چه دارد میگذرد. اگر موضع ما قطعی و ۱۰۰ درصد این بود که اصلا و به هیچ عنوان نباید دیداری بین روحانی و ترامپ انجام شود، کافی بود تلفنی ظریف به مکرون بگوید «فعلا مسئولان نظام جمهوری اسلامی چنین دیداری را صلاح نمیبینند» خیلی راحت موضوع منتفی میشد. اینکه ظریف دوباره به پاریس رفت آن هم زمانی که ترامپ در فرانسه بود؛ نشان داد که درباره احتمال این دیدار در تهران صحبت شده است.
* حالا موضع طرف آمریکایی را بازخوانی کنیم، وقتی ترامپ به پاریس رفت با موضوع وساطت فرانسه خیلی سرد برخورد کرد، اما پس از یک روز کاملا لحن او عوض شد.
* وقتی قطعات پازل را کنار هم میگذاریم مشخص میشود که وقتی ظریف بعد از صحبت با مسئولان نظام دوباره به فرانسه رفت به طور قطعی احتمال دیدار ترامپ و روحانی را رد نکرد بلکه کورسوی نوری را در انتهای تونل باز میگذارد.
* مخالفان دیدار روحانی و ترامپ در سوئیس زندگی نمیکنند، آنها میبینند سال به نیمه نرسیده دولت در مخارجش ۱۵۰ هزار میلیارد تومان کسر دارد و روحانی نمیتواند نردبان بگذارد برود خانههای مردم دزدی کند تا این کسری پر شود. تورم در آستانه ۵۰ درصد است دولت برای جبران این کسری ۱۵۰ هزار میلیارد تومانی چقدر باید اسکناس چاپ کند، آنها متوجه شدند کشور در فروش نفت با مشکلات جدی روبروست. دولت امیدوار بود که وقتی تحریمها شروع میشود حداقل ۳۰۰ هزار بشکه نفت بفروشد، اما الان شاهد هستیم نفتکش «آدریان دریا» با ۲ میلیون بشکه نفت در آبهای آزاد میچرخد و هیچ کشوری حاضر به خرید نفت آن نیست.
* انجام دیدار روحانی و ترامپ برای خود من هم ثقیل است و زیاد امیدوار نیستم، اما سطح امیدواری ام نسبت به شهریور سال ۹۷ بیشتر شده است.
موضوع اصلی اختلاف ایران و آمریکا بدبینیی است که بین دو طرف به وحود آمده، برای رفع هر مشکلی هم که باید تمرکز را روی علت گذاشت، این علت از طرف ما تندرویها و شعارهای مداوم بود که باعث خشم هر چه بیشتر آنها و بدبینی و موضع خصمانه ی آنها علیه شور ما شد، از طرفی انعکاس تندروی در نگاه بین المللی چه در نگاه کشورهایی که همسو با مواضع آنها هستند یا فرهنگ مشترک دارند و یا کشورهایی که اشتراکات فرهنگی زیادی با آنها دارند و همچنین منش و رفتار متعادل را در سیاست می پسندند، منفی می گذارد و یا اگر هم مناقشاتی با آنها دارند به خاطر ترجیح منافع خود حالت انفعال را نسبت به کشور ما در بسیاری زمینه ها می گیرند، حالا چه کنیم کع مشکل رفع شود؟ همانطور که قدم به قدم این مشکلات به وجود آمد، عاقلانه قدم به قدم آنها را از بین ببریم، در درجه ی اول از هر گونه شعار و تندروی خصم برانگیز پرهیز کنیم، در وهله ی دیگر از ملاقاتها شروع کیم و کم کم گره از لین بدبینیا باز کنیم و آنها را بگشاییم و بدون هزینه و صرف وقت زمینه های تفاهم و همکاری را فراهم نماییم. تعصب زیاد روی موضع و هدف نهایی را طرح کرد و طرف را به قبول و رعایت آن ملزم کردن برای ملاقاتهای بعدی نتیجه ای به دنبال ندارد. همین ملاقاتها کم کم بدبیتیها و مخاصمات و دشمنیها را از رین می برد. همیشه موفقیت در جنگ و تنش و مناقشه و قهر و درگیری نیست. این ملاقاتها مفید خواهد بود هر چند کم باشد و نایجه ی مورد انتظاررا در ابتدا نذاشته باشد. قطره های آب کم کم در سنگ سخت چاله ای را ایجاد می کنند. دیپلماسی یعنی همین هنر و فلسفه. 
