سرک کشیدن آمریکاییها به موزههای ایران
رویداد 24: «پیتر والدمن» و «گلنار متولی» دو خبرنگار این نشریه نیویورکی بلومبرگ هستند که به قول خودشان راهی تهران شدند تا آثار مخفی «اندی وارهول» را ببینند.
این دو نفر، گزارش مفصلی را از حضور در گنجینه پنهان موزه هنرهای معاصر منتشر کردند و در آن از بیان هیچ اظهار نظر تند و خلاف واقعی درباره تاریخ انقلاب، سران و مسوولان ایرانی فروگذار نکردند. از متن گزارش بهنظر میرسد نویسندگان آن از درک در اختیار بودن شماری از آثار هنرمندان شهیر و گرانقیمت غربی در ایران، حسابی عصبانی شدهاند.
در بخشهایی از این گزارش آمده است: درون ساختمان مدرن موزه هنرهای معاصر تهران، مسیری مارپیچ پایینتر از سطح خیابان، مثل نسخه زیرزمینی موزه «گوگنهایم» نیویورک رو به پایین میرود. مجموعهای از گالریها از آن نشأت میگیرند و رازهای شگفتآوری از یکی از زیباترین و فراموششدهترین مجموعههای هنری قرن بیستم جهان را نمایان میکنند. نمایش پاییز امسال شامل نقاشیهای اکسپرسیونیستی از «کاندینسکی»، «مادرول»، «پولاک»، «روتکو» و «استلا» بود که البته این فقط بخش کوچکی از موجودی خزانه موزه است. مجسمههایی از «ارنست»، «جیاکومتی»، «ماگریت» و «مور» در باغ این موزه بهطور دائم نمایش داده میشوند.
در یک روز خشک اواخر ماه اکتبر، موزه مثل جزیره آرامی میماند در پایینشهر تهران، کلانشهری با 16 میلیون نفر جمعیت که در ترافیک و دود و ساختوسازهای فراوان در حال خفه شدن است. گالریها به شهر ارواح میمانند. بهجز پنج - شش دانشجوی عکاسی که برای دیدن «نقاشی دیواری روی زمینه قرمز هندی» شاهکار سال 1950 «جکسون پولاک» بلیت ورودی 5 / 1 دلاری پرداخت کردهاند، کسی اینجا نیست. این تابلوی 9 در 8 فوتی که رگههای سفید، خاکستری و سیاه دارد، یکی از بزرگترین نقاشیهای پولاک در سبک «ریزش رنگ» است که از دید خیلیها بهترین کار اوست. حراجی «کریستی» این اثر را پنج سال پیش 250 میلیون دلار ارزشگذاری کرد.
پایینتر، دانشجوها به دو نقاشی بزرگ از «مارک روتکو» میرسند که هریک 100 تا 200 میلیون دلار قیمت دارند. استاد آنها توجهشان را به نقل قولی از این نقاش جلب میکند: «نقاشی درباره یک تجربه نیست، بلکه خود تجربه است.
گزارش «بلومبرگ» سپس به خریدن این نقاشی توسط فرح پهلوی، وقوع انقلاب اسلامی و ظهور دوباره این آثار پس از توافق هستهای و برداشته شدن تحریمها اشاره کرده و افزوده است: موزه هنرهای معاصر از 20 نوامبر (30 آبانماه) مجموعه بزرگی از آثار اکسپرسیونیست خود را که ترکیبی از آثار هنری ایرانی و غربی است، بهنمایش گذاشت. این موزه در ماه اکتبر توافقی آزمایشی با دولت آلمان امضا کرد تا 60 اثر هنری از تهران 30 اثر غربی و 30 کار ایرانی را برای نمایشی سه ماهه در پاییز آینده به برلین بفرستد. اگر شرایط سیاسی و قانونی اجازه دهد، این اولین نمایشگاه آن سوی مرزهای این آثار خواهد بود.
نمایش بزرگتر پس از آن، سال 2017 در موزه «هرشهورن» اسمیتسونین واشنگتن برگزار میشود. این را «ملیسا چیو» مدیر «هرشهورن» گفته و اظهار کرده است: این یکی از بزرگترین مجموعههای دیدهنشده آثار هنری اروپا و آمریکا پس از جنگ جهانی در جهان است. ما 40 سال است که این کارها را ندیدهایم.
گزارشگر «بلومبرگ» سپس مطالبی مغرضانه و البته سیاسی را درباره ایران و انقلاب اسلامیاش آورده است. تهیهکنندگان این گزارش همچنین جملاتی را از «مهدی کوثر» مدیر سابق موزه هنرهای معاصر تهران که با وقوع انقلاب به ایتالیا رفت و هرگز به کشور بازنگشت، نقل کردهاند.
در این گزارش همچنین آمده است: مجموعه این موزه بهطور جالب توجهی دستنخورده باقی مانده، بهجز پرترهای که «اندی وارهول» کشیده بود که با چاقو توسط یک فرد تندرو پاره شد و نقاشی برهنهای از «ویلم دکونینگ» که سال 1994 به «دیوید گفن» فروخته شد.
منبع: ایسنا