متنی که دولت به نام برنامه هفتم توسعه داده‌، اصلا برنامه نیست/ فقط یک چیزهای کلی نوشته‌اند

رویداد۲۴ محمد آیتی: فتح‌الله توسلی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس به رویداد۲۴ می‌گوید: تاخیر در ارائه برنامه هفتم توسعه کشور از سوی دولت به مجلس، آسیب جدی به تنظیم بودجه سال ۱۴۰۲ وارد کرد، چون پس از تصویب این سند بالادستی، مجبوریم به واسطه بسیاری از احکام آن، روی به اصلاح بودجه بیاوریم. 

توسلی می‌گوید: برنامه هفتم توسعه که دولتمردان نوشته‌اند، بیشتر کلیات است و من خودم به این نوشته، برنامه نمی‌گویم. منظورم این نیست که چرا آن‌ها وارد جزییات نشدند، ولی اینکه هدف این باشد که با این برنامه در پنج سال آینده به یک جای قابل قبولی برسیم، مهم است. 

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس می‌گوید: به طور مثال، این برنامه در خصوص توسعه روستایی هیچ چیزی ندارد. آیا توسعه روستایی، هدف جمهوری اسلامی هست یا نیست؟ متاسفانه در مورد این موضوع مهم، هیچ بحثی نشده است. یا مثلاً برای اینکه قرار است برای صنایع کوچک، صنایع سنگین و مادر در پنج سال آینده چه اتفاقی بیفتد یا در مورد گردشگری و فضای گردشگری کشور و کشاورزی با توجه به خشکسالی و تغییر اقلیمی که داریم چه می‌خواهیم بکنیم، نقشه راه خاصی دیده نشده است.

نماینده بهار و کبودرآهنگ می‌گوید: لایحه دولت، ایرادات زیادی دارد و قرار است در کمیسیون تلفیق برنامه هفتم توسعه کشور، اصلاحات جدی صورت بگیرد. متاسفانه متنی که نوشته شده و ادبیاتی که به کار گرفته رفته، ادبیات برنامه‌ای نیست. برنامه باید به گونه‌ای باشد که هر دستگاهی شفاف، وظایف خود در سطح کلان را تا پنج سال آینده بداند.

وی می‌گوید: دولت در اول برنامه گفته که می‌خواهد به رشد اقتصادی فلان رقم برسد. خب عدد دادن که به تنهایی مهم نیست، در برنامه ششم توسعه کشور هم رقم داده شد بود ولی نتوانستیم آن را محقق کنیم؟ پس اول باید آسیب‌شناسی شود که چرا به آن عدد نرسیدیم. به اعتقاد من، روی برنامه اصلاً آسیب‌شناسی نشده است و این روند می‌تواند ترمزی برای تحقق حداکثری برنامه توسعه پنج ساله کشور باشد.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس می‌گوید: گزارش تفریغ برنامه ششم توسعه کشور، ۹۷۲ صفحه است، ولی چه کسانی آن را خوانده‌اند؟ چه کسی بخش‌های مختلف را آنالیز کرده که ببیند چه احکامی اجرا شده یا نشده؟ یا جداولی که در دیوان محاسبات وجود دارد چیست؟ اگر آن ۹۷۲ صفحه خوانده می‌شد، نقشه راه این برنامه به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد. دولت باید نگاهی به برنامه ششم توسعه می‌انداخت و نواقصی که در اجرا وجود داشت را بررسی می‌کرد و بعد بر اساس آن، برنامه را تدوین و به مجلس ارائه می‌داد. 

توسلی می‌گوید: دولت باید متناسب با موقعیت کلان کشور در حوزه بین‌الملل و داخلی و با توجه به محدودیت‌ها، معذوریت‌ها و دیدن توانمندی‌ها برنامه را می‌نوشت. نمی‌شود که یک مسیری را که قبلاً رفته‌ایم و خیلی با موفقیت توام نبوده را ادامه دهیم، پس دولت باید در صدد برداشتن موانع و پر کردن چاله‌ها باشد تا تغییر مثبت ایجاد شود. مثلاً گفته شده که عملکرد بانک‌ها در برنامه ششم توسعه بسیار ضعیف بوده، اما همان مسیر قرار است دوباره در برنامه هفتم هم تکرار شود که واقعاً قابل قبول نیست.