حذف ظریف، دولت را با بحران محبوبیت مواجه میکند؟
رویداد۲۴| محمد جواد ظریف بعد از ماهها فشار از سوی طیف رادیکال و البته به توصیه دستگاه قضا تصمیم به استعفا گرفت و به عبارت دقیقتر از دولت حذف شد.
این موضوع، اما حتما تبعات قابل توجهی برای دولت به همراه خواهد داشت، زیرا او چهرهای موثر در روی کار آمدن پزشکیان بود و به جرات میتوان گفت که اگر حمایتهای او و آذری جهرمی نبود، این میزان از آرا را کسب نمیکرد.
به نظر میرسد، دولت پزشکیان که از ابتدا هم با چالش سرمایه اجتماعی مواجه بود و به ضرب و زور توانست بخشی از سبد رای جریان اصلاحات را از آن خود کند، حالا بیش از هر وقت دیگری با بحران سرمایه اجتماعی مواجه خواهد شد.
عملکرد پزشکیان در ماههای گذشته و خاصه در فرآیند انتصابات سبب شد که اصلاحطلبان یکی یکی به منتقدان دولت بدل شوند. حال با حذف ظریف، طیف میانهرو و اعتدالگرا نیز قدری فاصله خواهند گرفت. بدیهی است که این وضعیت، به خصوص با ادامه مشکلات موجود در کشور اعم از مسائل اقتصادی و اجتماعی سبب خواهد شد که دولت روز به روز تنهاتر شود.
این طور که به نظر میرسد، مخالفان دولت نیز متوجه این مهم بوده و اساسا با همین هدف کار را به حذف ظریف رساندهاند. تحلیلهایی که در رسانههای این جریان ارائه میشود و تاکید بر مساله کاهش محبوبیت دولت، گواه این مدعا است.
مثلا روزنامه فرهیختگان نوشته: «ظریف عملاً حامیان خود را به بدنه حامی مسعود پزشکیان متصل و آنها را به بدنه حامی دولت تبدیل کرد. حذف محمدجواد ظریف از دولت، این بدنه اجتماعی حامی دولت را از دولت دور میکند و منجر به فاصلهگذاری آنها با دولت چهاردهم میشود.»
به گزارش فرهیختگان «حذف فیزیکی و ایده او در فضای سیاسی مخصوصاً در عرصه سیاستخارجی که حمایت جدی این بدنه را به همراه داشت، نسبت آنها با دولت مسعود پزشکیان را یا در رفتارهای رادیکال خلاصه میکند یا آنها را به سمت انفعال و بیتفاوتی در تصمیمات دولت سوق میدهد».
روزنامه اصولگرای خراسان نیز در تحلیلی مشابه نوشته: «ظریف، علی طیبنیا و محمدجواد آذری جهرمی، سه چهرهای بودند که در جریان انتخابات، نقشی پررنگ در کمپین پزشکیان ایفا کردند؛ اما اکنون هر سه عملاً از قدرت کنار گذاشته شدهاند. این مسئله، میتواند تبعاتی برای دولت به همراه داشته باشد. از یکسو، شکاف میان بدنه اجتماعی حامی دولت و تصمیمگیران اجرایی بیشتر میشود، چراکه نیروهای شاخص انتخاباتی عملاً از چرخه مدیریت حذف شدهاند. از سوی دیگر، این استعفا میتواند به نوعی عقبنشینی از یک استراتژی سیاسی تعبیر شود که دولت قصد داشت از ظرفیت چهرههای باسابقه در عرصه دیپلماسی و اقتصاد استفاده کند، اما اکنون تحت فشارهای مختلف از آن منصرف شده است.»