آدرس غلط کیهان از ریشههای جنگ؛ اسرائیل حمله کرد، دولت متهم شد؟!

رویداد۲۴| در حالی که جنگ ۱۲ روزه، یکی از پرتنشترین تقابلهای نظامی سالهای اخیر میان ایران و اسرائیل بود، روزنامه کیهان در دو گزارش تحلیلی بلند، سیاست مذاکره و تیم دیپلماسی دولت را عامل اصلی وقوع این جنگ معرفی کرده و مدعی شده: «نتیجه مذاکره با آمریکا، جنگ بود و نتیجه مذاکره با اروپا، مکانیسم ماشه».
کیهان در تیتر یک امروز خود با لحنی صریح نوشت: «سیاستی که با وعده رفع تحریم آغاز شد، با شدیدترین تحریمها ادامه یافت و حالا به جنگ منتهی شده». این روزنامه که سالهاست بر لزوم عبور از دیپلماسی و مذاکره با غرب تأکید دارد، مینویسد: «برجام نه تحریمی را لغو کرد، نه تهدیدی را کم. بلکه بستری شد برای جسارت بیشتر دشمن».
به ادعای این روزنامه، مذاکرهطلبی در دولت فعلی نیز همان مسیری را رفته که در دولت روحانی پیموده شد: «همان سناریو، امروز در دولت چهاردهم، با ظاهری جدید تکرار شد… دو ماه پس از آغاز مذاکرات، رژیم صهیونیستی با چراغ سبز آمریکا، حملهای مستقیم به خاک ایران انجام داد».
کیهان در یادداشتی به قلم سپهر خلجی نیز، حتی فضای رقابت انتخاباتی، رسانهها و انتقادات داخلی را عامل جسارت دشمن عنوان کرده و نوشته: «جریانی خواسته یا ناخواسته، محاسبات اشتباه دشمن نسبت به ایران مقتدر را معتبر کرد… دشمن به این نتیجه رسید که اکنون بهترین فرصت برای ضربه نهایی به جمهوری اسلامی ایران است».
در نگاه کیهان، حتی تهدید مکانیسم ماشه نیز «اختراع برجامیها» ست؛ ابزاری که «نه توان تحریمی فراتر از وضع فعلی دارد، نه ارزش راهبردی». این روزنامه ادعا کرده: «مکانیسم ماشه نه تحریم را تشدید میکند، نه از جنگ جلوگیری کرده؛ تنها کارکردش عملیات روانی است».
این رویکرد کیهان در حالی است که نسبتدادن جنگی که مستقیماً از تلآویو و با هماهنگی کاخ سفید آغاز شد، به مذاکره و تعامل دیپلماتیک، نوعی آدرس غلط است و خطر اصلی را پنهان کرده و افکار عمومی را از تهدید واقعی منحرف میسازد.
در شرایطی که نهادهای نظامی، دستگاه دیپلماسی و افکار عمومی بر دفاع هوشمندانه و حفظ ظرفیت بازدارندگی تأکید دارند، کیهان با روایتهایی از جنس «مذاکره یعنی خیانت» تلاش دارد سیاست خارجی کشور را به انزوا بکشاند. پرسش، اما اینجاست: اگر مذاکره راهحل نیست، و مقاومت به تنهایی هم مانع حمله نمیشود، پس نسخه پیشنهادی کیهان برای امنیت چیست؟



دشمنی اشکار وپنهان را ایران شروع کرد !
حالا ماندید با این ضربه که ابرو را برده است !
یک کشور کوچک ولی توانمند ایران بزرگ در شعار را. زمین گیر کرده است !
مدیران ارشد نظامی و سیاسی مخفی از ترس کشته شدن در کشور ایران!
از خیلی وقت پیش با امریکا و اسراییل همسایه شدیم و خطر بیخ گوشتان ولی گفتید و رفتید دنبال بازی جنگ زمینی در سوریه و لبنان !
الان اسراییل در کل ساختار ایران حضور دارد !
تا کی هدر رفت منابع و دشمنی !
همه کنش هایتان به نفع اسراییل شده است !
بفرمایید با اینهمه کشته و ضرر و زیان منافعش برای ایران چه بود !
مگر قرار است همه چیز با جنگ و توهین به ملت ها و دولت ها شکل گیرد !
در این جنگ یک چیز را به عین دریافت کردم و اینکه امدن اندک ملت در مقابل رقیب اسراییل حس ملی و وطنی بود و فروکش کرده است و. بیداری مجدد بسیار سخت است !
شکاف بین نگاه ملت و حکومت در این رویداد تلخ در حال عمیق شدن است !
همان سناریو غرب که ارام ارام ملت را رضایت بدهند به تغییر سیستم در حال وقوع است !
هیچ گلی برای داخل کشور نکاشتید که الان مردم به ان شاد باشند !
ابعاد شناختی و ارتباطی و ساختاری ملت با سیستم بسیار مختل است و امیدی به احیا نیست !
جنگ نیز نتوانست کاملا احیا کند !
سرمایه اجتماعی عمودی از قبل رخ داده بود. ولی الان در حال عمیق شدن سرمایه عمودی است و گروه ها سعی در حفظ وضعیت قومی و گروهی خود از خطر هستند ! و توجهی به سرمایه افقی ندارند !
جنگ نیز چون بیشتر بر پایه فناوری است نه زمینی ؛ در جدا گزینی ملت از هم نقش بازی می کند !
ارکان سیستم متزلزل شده است و باید منتظر. بود که مثل سوریه یک شبه جابجایی نیرو نظامی جدید مستقر نشود!
قهرمان سازی وپروری فردی. مدیران باعث شد همه حذف شوند و برخی میدان دار شوند !
هنوز هنوز است باز مدیران همانند جنگ های ابتدایی صدام و ایران فکر می کنند !
مدیران ارشد نظام که به سریال جومونگ نگاه کنند و کیف کنند این می شود ! ریا و دروغگویی مثل خوره ساختار را پوساند ه است .
سازمان های نظامی و امنیتی انگار غنیمت گرفته اند وارد اقتصاد و سیاست شدند و باند بازی و فساد ! و غافل از وظیفه ذاتی خود !
همانند اخر جنگ صدام و ایران که فرماندهان سپاه رفتند در کرمانشاه جلسه برای ورود به سیاست برگزار کردند و ایران ضربه نهایی را خورد !
این کشور اباد نخواهد شد مگر اینکه سپاه و نیروهای نظامی و اخوند ها. و هدایت شوند به وطیفه اصلی خود در پادگان ها و حوزه ها و مراکز تحقیقاتی خودشان !