راز پس گرفتن قطعنامه؛ چرا تهران کوتاه آمد؟
رویداد۲۴| تهران روز پنجشنبه تصمیم گرفت پیشنویس قطعنامهای را که همراه با چین، روسیه و چند کشور دیگر آماده کرده بود و قرار بود در نشست سالانه آژانس بینالمللی انرژی اتمی به رأی گذاشته شود، پس بگیرد. این قطعنامه بهطور مشخص حمله به تأسیسات هستهای را محکوم میکرد و هدف آن ایجاد تضمین برای امنیت تأسیسات صلحآمیز هستهای بود. اما در آخرین لحظه، ایران به درخواست برخی کشورهای همراه از ارائه آن خودداری کرد.
نماینده ایران در آژانس در بیانیهای رسمی دلیل این تصمیم را «حفظ وحدت و کاهش تنشها» عنوان کرد و وعده داد که موضوع در نشستهای آینده دوباره پیگیری خواهد شد. با این حال، واقعیت صحنه دیپلماتیک نشان میدهد فشارهای پشت پرده، بهویژه از سوی ایالات متحده، نقش تعیینکنندهای در این تغییر مسیر داشته است.
لابی شدید واشنگتن و تهدید به کاهش بودجه آژانس
آنطور که انبیسی نیوز گزارش کرده، دیپلماتهای غربی به رسانهها گفتهاند که آمریکا به شدت در پشت صحنه فعال بود تا تصویب قطعنامه ایران متوقف شود. واشنگتن حتی هشدار داده بود که در صورت تصویب، احتمال کاهش بودجه آژانس وجود دارد. به باور ایالات متحده، متن این قطعنامه میتوانست بهطور غیرمستقیم حقوق اسرائیل را در آژانس محدود کند. همین مسأله باعث شد برخی کشورها از دو قطبی شدن فضای آژانس بیمناک شوند و در نهایت از تهران بخواهند قطعنامه را به زمان دیگری موکول کند.
همزمانی با فشارهای اروپا و مکانیسم «اسنپبک»
عقبنشینی ایران در حالی رخ داد که سه کشور اروپایی ـ انگلیس، فرانسه و آلمان ـ رسماً فرایند بازگرداندن تحریمهای سازمان ملل را از مسیر مکانیزم «اسنپبک» کلید زدهاند. این کشورها معتقدند تهران در عمل به تعهدات هستهای شفافیت لازم را نداشته است. بنابراین، فضای بینالمللی بهگونهای شکل گرفته که ایران با فشار چندجانبه مواجه است؛ هم از سوی آمریکا و هم اروپا.
تحلیل و پیامدها: عقبنشینی یا تاکتیک؟
از نگاه ناظران، پس گرفتن این قطعنامه الزاماً شکست کامل دیپلماتیک نیست، بلکه نشانهای از محاسبه سیاسی است. ایران احتمالاً ترجیح داده است در برابر تهدیدهای غرب و خطر دوقطبی شدن آژانس، از تنش بیشتر پرهیز کند. با این حال، هزینه این تصمیم میتواند آسیب به اعتبار دیپلماتیک ایران باشد. رسانههای غربی همین اتفاق را «نشانه ضعف» تفسیر کردهاند.
اما از زاویه دیگر، این عقبنشینی شاید فرصتی برای بازطراحی متن باشد. اگر تهران بتواند در آینده قطعنامهای جامعتر و با حمایت گستردهتر ارائه کند، این عقبنشینی میتواند به جای ضعف، مقدمهای برای یک حرکت هوشمندانه تلقی شود.
چالش توازن میان اصول و واقعیتها
ماجرای پس گرفتن قطعنامه بار دیگر نشان داد که پرونده هستهای ایران عرصهای پر از فشار و محاسبه است. تهران از یکسو بر حقوق خود در استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای تأکید دارد و از سوی دیگر ناچار است در برابر فشارهای قدرتهای جهانی و نگرانی کشورهای عضو آژانس انعطاف نشان دهد. آینده این تصمیم به آن بستگی دارد که ایران چه جایگزینی روی میز خواهد گذاشت و آیا میتواند حمایت بینالمللی کافی برای آن جلب کند یا خیر.
ایران کاملا بدون اراده وضعیف شده است
حداقلش این بود رای نمیاورد چه فرق میکرد ولی الان یعنی،،
چقدر این آمریکا پلیده !!!!