تاریخ انتشار: ۱۸:۵۸ - ۱۸ مهر ۱۴۰۴
رویداد ۲۴ گزارش می‌دهد

ماریا کورینا ماچادو کیست؟ | برنده جایزه صلح نوبل که از ترس جانش زندگی مخفیانه دارد

جایزه نوبل صلاح سال ۲۰۲۵ علی رغم همه فضاسازی‌های دونالد ترامپ برای دریافت این جایزه به ماریا کورینا ماچادو پاریسکا، یکی از چهره‌های برجسته اپوزیسیون ونزوئلا رسید. زنی که اخیرا اعلام کرده که از ترس جانش به زندگی مخیانه روی آورده است.

ماریا کورینا ماچادو کیست؟ | برنده جایزه صلح نوبل که از ترس جانش زندگی مخفیانه دارد

رویداد ۲۴| روح انگیز درّی: ماریا کورینا ماچادو پاریسکا، بنیانگذار و رهبر گروه نظارت بر رأی به ما و عضو سابق مجلس ملی ونزوئلا که یکی از چهره‌های برجسته اپوزیسیون ونزوئلا نیز محسوب می‌شود، برندهٔ جایزه نوبل صلح سال جاری شد.

این انتخاب بیش از همه برای دونالد ترامپ سخت باشد. او در تمامی دوران ریاست جمهوری جدید اش مشخصا به دنبال دریافت این جایزه بود و حالا این جایزه به یک زن تعلق گرفته است. زنی که کمیته نروژی نوبل ماچادو را برای «تلاش خستگی‌ناپذیر در ترویج حقوق دموکراتیک برای مردم ونزوئلا و برای مبارزه در راه یک گذار عادلانه و مسالمت‌آمیز از دیکتاتوری به دموکراسی» ستوده و این جایزه را به وی اعطا کرده است.

سخنگوی کاخ سفید کمیته نوبل را به «ارجحیت سیاست‌بازی بر صلح» متهم کرده و در انتقاد از انتخاب نکردن آقای ترامپ در شبکه ایکس نوشته است: «برای رئیس جمهور ترامپ رسیدن به توافق‌های صلح، پایان دادن به جنگ‌ها و نجات زندگی‌ها ادامه دارد. او قلب فردی بشردوست را دارد و هیچکس نخواهد توانست که بتواند مانند او کوه را تنها با نیروی اراده خویش جابه‌جا می‌کند.»

او از بنیانگذاران انجمن مدنی «سوماته» است. انجمنی که بر سلامت انتخابات در ونزوئلا نظارت می‌کرده است. او در سال ۲۰۱۴ از چهره‌های کلیدی در اعتراضات علیه نیکولاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا بود.

ماچادو متولد ۱۹۶۷ و تحصیل کرده رشته مهندسی صنایع است. ماچادو دارای مدرک مهندسی صنایع از دانشگاه کاتولیک آندرس بلو و مدرک کارشناسی ارشد امور مالی از موسسه مطالعات عالی اداری (IESA، دانشکده بازرگانی) در کاراکاس است. او همچنین در سال ۲۰۰۹ بخشی از برنامه بورسیه جهانی دانشگاه ییل بود

در سال ۱۹۹۲، ماچادو ;I که مادر سه فرزند شده بود، بنیاد آتنیا (Atenea) را تأسیس کرد، بنیادی که با استفاده از کمک‌های خصوصی به مراقبت از کودکان خیابانی یتیم و بزهکار کاراکاس می‌پرداخت؛ او همچنین به عنوان رئیس بنیاد فرصت‌ها را تاسیس کرده است.

ماچادوو و تاسیس بنیاد سوماته

تأسیس سازمان مدنی داوطلبانه ونزوئلایی «سوماته» نتیجه یک برخورد شتاب‌زده بین ماچادو و الخاندرو پلاز در لابی یک هتل در سال ۲۰۰۱ بود، جایی که آنها نگرانی خود را در مورد مسیری که برای ونزوئلا در حال شکل‌گیری بود، به اشتراک گذاشتند. ماچادو گفت: «چیزی جرقه زد. من این احساس نگران‌کننده را داشتم که نمی‌توانم در خانه بمانم و شاهد قطبی شدن و فروپاشی کشور باشم... ما باید روند انتخابات را حفظ می‌کردیم، اما مسیر را تغییر می‌دادیم تا به ونزوئلایی‌ها فرصت دهیم خودشان را بشمارند و تنش‌ها را قبل از اینکه ایجاد شوند، از بین ببرند. این یک انتخاب بین برگه‌های رأی و گلوله بود.»


بیشتر بخوانید: نرگس محمدی فعال سیاسی کیست؟


سوماته رهبری یک کمپین طومارجمع آوری امضا برای همه‌پرسی درباره هوگو چاوز، رئیس جمهور وقت ونزوئلا در سال ۲۰۰۴ را بر عهده داشت. پس از همه‌پرسی، اعضای سوماته، از جمله ماچادو، طبق ماده ۱۳۲ قانون مجازات ونزوئلا، به دلیل دریافت حمایت مالی برای فعالیت‌هایشان از بنیاد ملی دموکراسی (NED) به خیانت و توطئه متهم شدند.

ماچادو، سرشاخ با مادورو

در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته نیز مخالفان مادورو می‌خواستند ماچادو را به عنوان نامزد اصلی خود معرفی کنند، اما در نهایت فرد دیگری نامزد آنها شد. او سپس به حمایت از ادموندو گونزالس اوروتیا، نامزد مورد حمایت احزاب مخالف، پرداخت و صد‌ها هزار داوطلب را برای نظارت بر روند انتخابات سازمان‌دهی کرد.

هرچند نظرسنجی‌ها از پیروزی گونزالس حکایت داشتند، اما در نهایت نهاد انتخاباتی ونزوئلا مرداد ۱۴۰۳ اعلام کرد مادورو با کسب ۵۱ درصد آرا برای بار سوم به‌عنوان رییس‌جمهوری این کشور انتخاب شده است.

ماچادو نتیجه انتخابات را نپذیرفت و به مبارزه علیه مادورو ادامه داد. او با وجود تهدید‌های جانی کشورش را ترک نکرده و همچنان در ونزوئلا مانده است، اما به‌دلیل شدت گرفتن سرکوب‌ها از سوی حکومت، ناچار است در مخفی‌گاه زندگی کند.

ماچادو و دیدگاه‌های اقتصادی و اجتماعی

او خود را طرفدار «سرمایه‌داری مردمی» معرفی می‌کند و خواهان خصوصی‌سازی صنایع دولتی ونزوئلا، از جمله شرکت نفت آن است. او همچنین از تحریم‌های وضع‌‍شده علیه ونزوئلا نیز استقبال کرده است. ماچادو چند ماه پیش اعلام کرد که از ترس جانش به زندگی مخفی روی آورده است.

حسرت نوبل بر دل ترامپ

در هفته‌های گذشته، ترامپ بار‌ها گفته بود به‌دلیل «پایان دادن به هشت جنگ»، از جمله تلاش‌های اخیرش برای توافق صلح میان اسرائیل و حماس، شایسته دریافت جایزه صلح نوبل است.

پایگاه خبری بلومبرگ در همین رابطه نوشت هرچند تصمیم کمیته نوبل برای اعطای جایزه به ماچادو در تضاد با کارزار تبلیغاتی ترامپ برای کسب این عنوان بود، اما این انتخاب تا حدودی هم‌راستا با مواضع رییس‌جمهوری آمریکا در مخالفت با مادورو ارزیابی می‌شود. ماچادو در ماه‌های اخیر از مواضع ترامپ در قبال حکومت ونزوئلا تمجید کرده است. او ۲۴ شهریور با اشاره به تنش‌های فزاینده میان کاراکاس و واشینگتن تاکید کرد ترامپ «بزرگ‌ترین فرصتی» است که اپوزیسیون ونزوئلا در اختیار دارد. ماچادو آبان ۱۴۰۳ نیز گفته بود سیاست‌های ترامپ می‌تواند زمینه را برای خروج مادورو از قدرت در ونزوئلا فراهم آورد و دموکراسی را در این کشور نجات دهد.

او از ازدواج همجنسگرایان در ونزوئلا حمایت می‌کند، از قانونی شدن مصرف دارویی کانابیس حمایت می‌کند و خواستار بحث ملی در مورد قانونی بودن سقط جنین شده است. او متارکه کرده و دارای سه فرزند است که به دلیل تهدید به مرگ در داخل کشور، در خارج از ونزوئلا زندگی می‌کنند.

خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
نظرات شما