آیا بارشها مشکل آب کشور را حل میکند؟
پس از مدت ها سامانه های بارشی وارد ایران شدند و ظاهرا هم دولت ونیروهای مسلح اقداماتی در زمینه باروری ابرها انجام داده اند تا کشور نهایت بارش را شاهد باشد.
رویداد۲۴| عماد آبشناس در اسپوتنیک نوشت: برای اولین بار از پهپاد های بارور سازی ابرها استفاده شده و این باروری که هفته پیش در ارومیه انجام شده تا ابرهای غرب که به سمت شرق می روند در مرکز کشور ببارند موجب آن شده که بسیاری از این ابرها در همان منطقه ببارند و دریاچه ارومیه جانی هر چند خجول بگیرد و همچنین برخی از ابرهای بارور شده به سمت غرب رفته اند و در منطقه سلیمانیه عراق باریده اند و کارشناسان می گویند سیل آب این بارش ها احتمالا پس از عبور از مناطق مرزی وارد ایران هم خواهد شد.
کارشناسان هواشناسی هم پیش بینی می کنند طی این هفته و هفته آتی 24 استان کشور شاهد بارش های بسیار شدید برف و باران باشند.
علیرغم اینکه این بارش ها موجب ایجاد سیل و راهبندان های متعدد برای بسیاری از مردم شده اما اگر گروه های اجتماعی را رصد کنید می بینید که مردم از خوشحالی در پوست خود نمی گنجند.
اما اینکه این بارش ها کافی باشد تا مشکل اب مملکت حل شود بحث دیگری می باشد.
من کارشناس هواشناسی نیستم اما در حد بضاعت و سواد محدودی که در این زمینه دارم می توانم بگویم تصور این نیست که این سطح بارش ها بتواند به یکباره کل مشکل مملکت که سال ها است از خشکسالی رنج می برد را حل کند و شاید ده ها و یا حتی صدها بارش مشابه و البته بارش برف های سنگین که تا اواسط تابستان بتواند جوابگو باشد نیاز است تا مشکل کم آبی مملکت حل شود.
انچه که قطعی است این می باشد که هر چه قدر هم کشور بارش داشته باشد تا زمانی که شیوه مصرف آب در مملکت تغییر نکند و حدود 90 درصد این آب برای مصارف بیهوده کشاورزی مصرف نشود به قول معروف همین آش است و همین کاسه.
هر چه قدر هم که دیر باشد اما هنوز محال نیست، امروز تلاش کنیم راهکار هایی برای مصرف آب در زمینه کشاورزی پیدا کنیم شاید بهتر از فردا باشد. به هر نحوی که شده باید این ساختار غلط کشاورزی دیمی تغییر کند، کما اینکه در اکثر کشورهای پیشرفته جهان نیز تغییر کرده.
همچنین باید به این نکته توجه داشته باشیم که اگر برای چند ساعت هوا شسته شده نباید با بیرون آوردن بی دلیل ماشین هایمان هوا را آلوده کنیم چرا که عموما وقتی ابرها پایین می آید محدوده تحرک آلاینده ها کاهش می یابد.
این مسایل مسایلی هستند به خرد جمعی نیاز دارند و ما خودمان باید دست به دست هم بدیم و آنها را اصلاح کنیم، به قول معروف از ماست که بر ماست، و اگر خودمان دست روی زانوی خودمان نگذاریم و با هم همکاری نکنیم تا مشکلات محیط زیستی خودمان را حل کنیم امکان ندارد هیچ مرجع دولتی بتواند با ایجاد قوانین و مقررات و بگیر و ببند مشکلات محیط زیستی ما را حل و فصل کند.
محیط زیست مال ما و فرزندان ما هست و باید دست به دست هم بدهیم و برای حفظ آن بجنگیم.
خبر های مرتبط
