آموزه‌های مبدا آغازین حرکت انقلاب چه بود
پانزدهم خرداد؛ درس پایداری برای آزادی‌خواهان
هیچکس فکر نمی کرد روزی خواهد رسید که همان پانزدهم خردادی که حکومت شاهنشاهی، تلاش داشت تا اتفاقات آن را وارونه جلوه دهد و آثار رفتار خشن و سرکوبگرانه خود پاک نماید و سردمدارانش را زندانی کند تبدیل به یوم المولود انقلاب گشته و برای یادبود شهدای مظلوم آن، روز عزای عمومی، لقب گرفته و در تاریخ، ثبت گردد.
رویداد۲۴- تاریخ نویسان معاصر کشور، مبدا آغازین حرکت انقلابی و نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) را پانزدهم خرداد سال 1342 بیان می کنند. روزی که مردم فهیم ایران زمین، برای حمایت از رهبر دستگیر شده و اعلام علنی خواسته های خویش، دلاورانه عزم میدان کرده و با خون خود، مسیر دستیابی به پیروزی را ترسیم کردند.
پانزدهم خرداد دارای درس ها و آموزه های فراوانی برای تاریخ و مبارزان نهفته در تاریخ است که سودای دستیابی به هدف را در سر می پرورانند.آموزه هایی که کلید پیروزی حقیقی و سربلندی واقعی هستند و بدون لحاظ کردن آنها، توفیقی حاصل نخواهد شد و یا به نحو کامل، موفقیت به دست نمی آید.
اولین درس پانزدهم خرداد، درس توکل بر حضرت باریتعالی و خلوص نیت در میدان مبارزه و نبرد است. مردمی که پا به عرصه مبارزه نهادند و در حمایت از رهبر آگاه و آگاهی بخش خویش قیام کردند هیچگاه اهداف مادی و مناصب دنیوی را هدف خویش قرار نداده بودند بلکه آزادیخواهی و حق طلبی را سرلوحه اقدامات خویش گماشته بودند و می خواستند برای اهداف والای خویش، از جان نیز مایه بگذارند.
هنگامی که خلوص نیت و از جان گذشتگی با یکدیگر قرین شد کفه هر قیامی و هر نبردی را به سوی مخلصان و از جان گذشتگان، سنگین خواهد کرد ولی اگر نیات مادی و شخصی پای به عرصه نهاد و افراد، به جای ایثار و از خودگذشتگی، متوجه خویش شدند و وارد عرصه مبارزه نشدند هیچگاه چنین حرکتی به سرانجام نخواهد رسید. لذا هر حرکتی که بخواهد به نتیجه برسد باید خلوص نیت و از جان گذشتگی، در میان راهبران و حامیان آن وجود داشته باشد و آغشته به نیات دنیایی و شخصی نگردد.
آموزه دیگر پانزدهم خرداد، پایداری بر اهداف و خواسته های اعلامی و خستگی ناپذیری در مسیر طولانی مبارزه بود. از روز ابتدایی قیام در خرداد42 تا روز ثمردهی قیام در بهمن57، خواسته مبارزان و معترضان، برپایی دستورات اسلام و حفظ کیان مملکت از دستبرد بیگانگان و گسترش آزادی های اجتماعی و رهایی از اختناق بود و چنان بر این اهداف و خواسته ها تاکید و پافشاری شد که منجر به انقلاب اسلامی گردید. رمز پیروزی انقلاب اسلامی که از پانزدهم خرداد42 سرچشمه یافت عدم تغییر شعارهای اساسی و حرکت در مسیر تحقق آرمان ها بود یعنی اینگونه نبود که روزانه و به صورت پی در پی، آرمان های بنیادین تغییر کند و حرکت منسجم مبارزان، دچار سردرگمی شود. همین اهداف تبیین شده و روشن بود که روز به روز بر حجم انقلابیون افزود و منجر به تغییر حکومت در ایران شد.
البته باید یادآور شد که عدم تغییر در آرمان های بنیادین، لزوما به معنای عدم ایجاد تنوع در شعارهای روزمره و برآمده از وقایع و حوادث روز نیست بلکه از محاسن یک قیام است که نسبت به وقایع حادث شده در مسیر حرکت، حساس باشد و بتواند واکنش مناسب و درخوری داشته باشد و اگر این واکنش، در قالب برخی شعارهای مفهومی و هدف دار بیان شود تاثیرات مناسبی نیز در پی خواهد داشت اما باید به اهداف اصلی و آرمان های بنیادین توجه کرد که مغایرتی را به وجود نیاورد.
آموزه بزرگ پانزدهم خرداد، خستگی ناپذیری و دچار روزمرگی نشدن و افزایش قدرت تحمل در مواجهه با مشکلات و تقابلات می باشد بدین معنی که در یک قیام بزرگ و در آغاز یک حرکت انقلابی، نباید افق اندکی را متصور شد و در پی زود بازدهی آن بود بلکه باید چنان در مسیر مبارزه گام برداشت و چنان استوار باقی ماند که گذشت زمان، اندک خمودگی بر انسان عارض نکند و او را دلزده و خسته از پیگیری مطالبات و خواسته های خویش و آرمان های بزرگی که در پی آن بوده است نکند.
هیچکس با خود فکر نمی کرد که پانزدهم خرداد، شروع پانزده سال مبارزه تا حصول نتیجه باشد و هیچگاه انقلابیون با خود نمی اندیشیدند که حکومت وقت، که در تلاش بود تا آثار پانزدهم خرداد را پاک نموده و اتفاقات آن را به نحوی وارونه جلوه داده و سردمداران قیام را زندانی و شکنجه کند دچار فروپاشی شود اما چنین اتفاقی افتاد و چنان حکومت پر طمطراقی ساقط شد؛ آن هم به دلیل آنکه مبارزان، دچار خستگی نشدند و گذشت زمان، آنان را سست نکرد.
هیچکس فکر نمی کرد روزی خواهد رسید که همان پانزدهم خردادی که حکومت شاهنشاهی، تلاش داشت تا اتفاقات آن را وارونه جلوه دهد و آثار رفتار خشن و سرکوبگرانه خود پاک نماید و سردمدارانش را زندانی کند تبدیل به یوم المولود انقلاب گشته و برای یادبود شهدای مظلوم آن، روز عزای عمومی، لقب گرفته و در تاریخ، ثبت گردد.
در نتیجه و با توجه به حوادث پانزدهم خرداد، باید دانست که برای دستیابی به نتیجه و حصول پیروزی در مبارزات و حرکات انقلابی، باید دارای خلوص نیت، از جان گذشتگی، پایداری بر اهداف و خستگی ناپذیری بود و گذشت زمان را دلیلی بر عدم پیگیری اهداف ندانست.
یاد و خاطره شهدای پانزدهم خرداد سال 1342 و همچنین شهدای انقلاب اسلامی ایران گرامی باد.
پانزدهم خرداد دارای درس ها و آموزه های فراوانی برای تاریخ و مبارزان نهفته در تاریخ است که سودای دستیابی به هدف را در سر می پرورانند.آموزه هایی که کلید پیروزی حقیقی و سربلندی واقعی هستند و بدون لحاظ کردن آنها، توفیقی حاصل نخواهد شد و یا به نحو کامل، موفقیت به دست نمی آید.
اولین درس پانزدهم خرداد، درس توکل بر حضرت باریتعالی و خلوص نیت در میدان مبارزه و نبرد است. مردمی که پا به عرصه مبارزه نهادند و در حمایت از رهبر آگاه و آگاهی بخش خویش قیام کردند هیچگاه اهداف مادی و مناصب دنیوی را هدف خویش قرار نداده بودند بلکه آزادیخواهی و حق طلبی را سرلوحه اقدامات خویش گماشته بودند و می خواستند برای اهداف والای خویش، از جان نیز مایه بگذارند.
هنگامی که خلوص نیت و از جان گذشتگی با یکدیگر قرین شد کفه هر قیامی و هر نبردی را به سوی مخلصان و از جان گذشتگان، سنگین خواهد کرد ولی اگر نیات مادی و شخصی پای به عرصه نهاد و افراد، به جای ایثار و از خودگذشتگی، متوجه خویش شدند و وارد عرصه مبارزه نشدند هیچگاه چنین حرکتی به سرانجام نخواهد رسید. لذا هر حرکتی که بخواهد به نتیجه برسد باید خلوص نیت و از جان گذشتگی، در میان راهبران و حامیان آن وجود داشته باشد و آغشته به نیات دنیایی و شخصی نگردد.
آموزه دیگر پانزدهم خرداد، پایداری بر اهداف و خواسته های اعلامی و خستگی ناپذیری در مسیر طولانی مبارزه بود. از روز ابتدایی قیام در خرداد42 تا روز ثمردهی قیام در بهمن57، خواسته مبارزان و معترضان، برپایی دستورات اسلام و حفظ کیان مملکت از دستبرد بیگانگان و گسترش آزادی های اجتماعی و رهایی از اختناق بود و چنان بر این اهداف و خواسته ها تاکید و پافشاری شد که منجر به انقلاب اسلامی گردید. رمز پیروزی انقلاب اسلامی که از پانزدهم خرداد42 سرچشمه یافت عدم تغییر شعارهای اساسی و حرکت در مسیر تحقق آرمان ها بود یعنی اینگونه نبود که روزانه و به صورت پی در پی، آرمان های بنیادین تغییر کند و حرکت منسجم مبارزان، دچار سردرگمی شود. همین اهداف تبیین شده و روشن بود که روز به روز بر حجم انقلابیون افزود و منجر به تغییر حکومت در ایران شد.
البته باید یادآور شد که عدم تغییر در آرمان های بنیادین، لزوما به معنای عدم ایجاد تنوع در شعارهای روزمره و برآمده از وقایع و حوادث روز نیست بلکه از محاسن یک قیام است که نسبت به وقایع حادث شده در مسیر حرکت، حساس باشد و بتواند واکنش مناسب و درخوری داشته باشد و اگر این واکنش، در قالب برخی شعارهای مفهومی و هدف دار بیان شود تاثیرات مناسبی نیز در پی خواهد داشت اما باید به اهداف اصلی و آرمان های بنیادین توجه کرد که مغایرتی را به وجود نیاورد.
آموزه بزرگ پانزدهم خرداد، خستگی ناپذیری و دچار روزمرگی نشدن و افزایش قدرت تحمل در مواجهه با مشکلات و تقابلات می باشد بدین معنی که در یک قیام بزرگ و در آغاز یک حرکت انقلابی، نباید افق اندکی را متصور شد و در پی زود بازدهی آن بود بلکه باید چنان در مسیر مبارزه گام برداشت و چنان استوار باقی ماند که گذشت زمان، اندک خمودگی بر انسان عارض نکند و او را دلزده و خسته از پیگیری مطالبات و خواسته های خویش و آرمان های بزرگی که در پی آن بوده است نکند.
هیچکس با خود فکر نمی کرد که پانزدهم خرداد، شروع پانزده سال مبارزه تا حصول نتیجه باشد و هیچگاه انقلابیون با خود نمی اندیشیدند که حکومت وقت، که در تلاش بود تا آثار پانزدهم خرداد را پاک نموده و اتفاقات آن را به نحوی وارونه جلوه داده و سردمداران قیام را زندانی و شکنجه کند دچار فروپاشی شود اما چنین اتفاقی افتاد و چنان حکومت پر طمطراقی ساقط شد؛ آن هم به دلیل آنکه مبارزان، دچار خستگی نشدند و گذشت زمان، آنان را سست نکرد.
هیچکس فکر نمی کرد روزی خواهد رسید که همان پانزدهم خردادی که حکومت شاهنشاهی، تلاش داشت تا اتفاقات آن را وارونه جلوه دهد و آثار رفتار خشن و سرکوبگرانه خود پاک نماید و سردمدارانش را زندانی کند تبدیل به یوم المولود انقلاب گشته و برای یادبود شهدای مظلوم آن، روز عزای عمومی، لقب گرفته و در تاریخ، ثبت گردد.
در نتیجه و با توجه به حوادث پانزدهم خرداد، باید دانست که برای دستیابی به نتیجه و حصول پیروزی در مبارزات و حرکات انقلابی، باید دارای خلوص نیت، از جان گذشتگی، پایداری بر اهداف و خستگی ناپذیری بود و گذشت زمان را دلیلی بر عدم پیگیری اهداف ندانست.
یاد و خاطره شهدای پانزدهم خرداد سال 1342 و همچنین شهدای انقلاب اسلامی ایران گرامی باد.
