اصلاحات یک تیم بدون ستاره اما کامل است

رویداد24- شرکت در انتخابات یک دلیل ساده دارد و آن این است که اگر مردم در انتخابات شرکت نکنند، اقلیتی که پای صندوق های رای می روند بجای آنها برای آینده چهارساله و سرنوشت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی شان تصمیم گیری خواهند کرد. پس عقل حکم می کند که از آنجایی که هیچ مکانیزم دیگری برای کنترل آسیب های ناشی از انتخاب ها و تصمیم های غلط وجود ندارد، همه کسانی که امکان رای دارند به درخواست گروه های سیاسی، شخصیت های برجسته و رهبران مصلح اجتماعی پاسخ مثبت بدهند و برای جلوگیری از اتفاقاتی که در 10 سال گذشته رخ داد و موجب هزینه های بسیار زیادی برای تک تک شهروندان ایرانی شد و متاسفانه تا سالیان سال هم هزینه آن قهری که در شورای دوم کردیم ادامه داشت و خواهد داشت؛ قهری که منجر به ظهور یک احمدی نژاد از دل آن به عنوان شهردار شد که آرام آرام راه خود را به سوی پاستور باز کرد و نتیجه آن حداقل از نظر اقتصادی به باد دادن 800 میلیارد دلار، از نظر فرهنگی رواج نوعی فرهنگ پوچ غیراخلاقی سوداطلب مسئولیت گریز و از نظر اجتماعی تضعیف طبقه متوسط، نهادهای مدنی، سرکوب و محدودیت احزاب و ایجاد فضای امنیت قبرستانی، محدودیت مطبوعات، فشار بر فعالان و روشنفکران سیاسی، کاهش و محدودیت برای کتاب، فشار بر سینما و فهرست بلند بالایی از این دست بود.

لذا مردم می توانند روز جمعه یک ساعت وقت بگذارند و به معقول ترین آدم ها و لیست ها که به نظرشان مفید است و از نظر بنده آن لیست «لیست امید» است، رای دهند و فرآیندی که از سال 92 آغاز شده را همچنان به پیش ببرند. «لیست امید» حاصل کار کارشناسی معتمدین تریبون اصلاحات و جریان اعتدال است. به هر صورت اگر شرایط، شرایط انتخاب های آزادتر و با دست بازتری بود، این لیست شکل نمی گرفت. شاید از نظر برخی این لیست، لیست ایده آلی نباشد اما این لیست حاصل موجودیت و عقلانیتی است که وجود داشت. اصلاحات دو استراتژی داشت؛ یک استراتژی سلبی که چه کسانی به مجلس راه پیدا نکنند و یک استراتژی ایجابی. در استراتژی ایجابی محدودیت های جریان اصلاح طلبی بیشتر است و باید به خرد جمعی و کار کارشناسی دوستان در شورای سیاست گذاری و رهبران و پیشگامان اصلاح طلب اعتماد کرد. از این رو در میان کاندیداهایی که در حوزه های مختلف اجتماعی، تکنوکراسی، دانشگاه و حتی میان توده ها نامزد شده بودند، لیست پیشنهادی ارائه شد که آن پیشنهاد نشانگر وضعیت معقول انتخاب های سیاسی باشد. 

نکته بسیار مهمی که وجود دارد این است که وقتی به سراغ سیاست مداران سرشناس می رویم، معمولا به دنبال انتخاب ستاره ها و شخصیت های کاریزماتیک می ریم. ایده آل جریان اصلاحات در انتخاب 92 آقای خاتمی و بعد آقای هاشمی بود ولی به هر دلیلی امکان حضور آنان در انتخابات فراهم نشد، بنابراین اصلاحات روی شخصیتی تمرکز کرد که شخصیت اصلی و اولویت اول این جریان نبود. هم آقای روحانی و هم آقای عارف انتخاب های دوم و سوم اصلاحات بودند ولی جریان اصلاحات یاد گرفت که کار تشکیلاتی کند و در زمین ناهمواری که در اختیار داشت، بازی کند و بازی را ببرد. در حال حاضر اصلاحات شبیه تیم فوتبالی هستیم که ستاره ندارد اما یک تیم کامل است؛ همه به هم خوب پاس می دهند، همه هوای هم را دارند و تلاش می کنند و انشاالله با حمایت مردم این لیست موفق خواهد شد و مجلسی در راستای اهداف و دماسنج سیاسی ملت ایران شکل خواهد گرفت.

*استاد دانشگاه