توافقی برای نجات بشریت

این نخستین توافق جهانی بر سر کاهش تولید گازهای کربنی است. روز شنبه رهبران 195 کشور شرکت کننده در کنفرانس تغییرات اقلیمی در پاریس پس از اعلام حصول این توافق بر سر ذوق آمدند و برای دقایقی ایستاده کف زدند.

اجرای بخشی از مفاد توافق‌نامه پاریس که از آن به عنوان سندی تاریخی یاد شده، الزامی است و اجرایی کردن بخش دیگری از آن برای کشورها داوطلبانه خواهد بود.

بنا به گزارش ها اوباما، رئیس جمهور آمریکا ساعتی پس از اعلام این توافق، تاکید کرد که توافق پاریس بی‌نقص نیست اما این بهترین فرصت برای حفظ کره‌ زمین ماست.

با وجود این، بخشی از فعالان محیط زیست می‌گویند توافق اعلام شده نکته امیدوار کننده ای ندارد و الزامی در آن قید نشده است.

از روز 30 نوامبر که این مذاکرات آغاز شد، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و پایین آوردن میزان استفاده از سوخت‌های فسیلی در کانون مذاکرات قرار داشته است. بر اساس این توافق، میزان افزایش گرمایش زمین تا سال 2050 باید زیر 2 درجه باقی بماند.

پیش‌تر، 134 کشور از جمله چین و هند، از این توافق حمایت کرده‌اند. در متن این توافق قید شده است که خطر تغییرات اقلیمی بسیار بیشتر از آن چیزی است که پذیرفته شده است.

همچنین دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس، گفته است که این لحظه را باید به خاطر داشت و این قدم بزرگی است که کمک می کند آینده سیاره ما تامین شود.

پیشتر «لوران فابیوس»، وزیر خارجه فرانسه، که میزبان کنفرانس تغییرات اقلیمی است، گفته بود که در صورت توافق، این طرح برای همه کشورها لازم الاجرا است و گرمایش زمین را زیر 2 درجه افزایش کنترل می‌کند.

یکی از محورهای اختلاف نظر این بود که هزینه برنامه‌های مبارزه با تغییرات اقلیمی چگونه بین کشورهای مختلف توسعه‌یافته و کشورهای در حال توسعه توزیع شود.

مذاکرات پاریس که با شرکت نمایندگان 190 کشور جهان برگزار می‌شود در موعد مقرر به نتیجه نرسید اما با امیدواری به اینکه رسیدن به توافق نزدیک است یک روز تمدید شد.

رهبران ارشد و نمایندگان کشورهای مختلف جهان از 30 نوامبر در پاریس گرد آمده‌ بودند تا به توافقی لازم الاجرا برای مبارزه با تغییرات اقلیمی برسند.

«مارتین کایزر»، از مقام‌های سازمان غیردولتی صلح سبز، گفت: این مساله مطرح بوده که چه طور تعیین یک هدف بلند مدت برای کنترل گرمایش زمین می‌تواند به هدف گذاری مشخص میان مدت برای قطع استفاده از سوخت‌های فسیلی بینجامد.

او همچنین درباره انجام تعهدات مالی که کشورهای ثروتمند اروپایی و آمریکا پذیرفته‌اند تردید کرد و گفت: ظاهرش این است که همه چیز سر جایش قرار گرفته اما هنوز نمی‌دانیم این توافق چیز خوبی است یا بد.

فعالان محیط زیست همزمان با مذاکرات از کشورهای مختلف به پاریس رفته‌اند و مخالفت خود را با روند گفت و گوها و هدف‌گذاری‌های مذاکرات نشان داده‌اند.

یورونیوز نیز گزارش داد، «کومی نایدو»، مدیر اجرایی سازمان جهانی صلح سبز در واکنش به اعلام توافق پاریس گفت: این توافق ما را از مخمصه بیرون نمی‌آورد و ما هم چنان در ته چاه عمیقی هستیم. تنها تفاوتی که به وجود آمده این است که عمق این چاه کمتر شده و قلاب هایی برای خروج از آن وجود دارد. اکنون ما می توانیم جنبش مردمی فزاینده‌ای در جهان ایجاد کنیم.

نشست های پیشین همچون کپنهاگ و کیوتو به دلیل تشتت آرای کشورها نتیجه ملموسی در بر نداشت. آنچه دستیابی به توافق را مشکل کرده بود موضوعاتی همچون بودجه 100 میلیارد دلاری لازم برای کمک به کشورهای در حال توسعه در مبارزه با تغییرات اقلیمی و رصد (مانیتورینگ) کشورها در مهار یا کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای بود.

بنابر این گزارش، برخی از کشورهای تولیدکننده نفت هم با حدف کامل انرژی‌های فسیلی در دهه‌های آتی مخالفت می‌کردند.