جای خالی جشنواره تئاتر عروسکی در شهرستان‌ها

رویداد۲۴ در روزهای برگزاری هفدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی تهران مبارک، نمایش‌های خیابانی بویژه در محوطه تئاتر شهر همچنان با استقبال مردم اجرا می‌شوند و کودکان هم پا به پای خانواده‌های خود به تماشای نمایش‌های عروسکی می‌نشینند.​​
در یکی از این روزهای برگزاری جشنواره‌ی تئاتر عروسکی؛ نمایش «مترسک» از بیرجند یکی از آثار خیابانی جشنواره، اجرا شد. 
حسین عباس‌زاده ـ کارگردان ـ در گفت‌وگویی با ایسنا درباره اثر خود توضیح داد: «مترسک» با نگاهی به آیین‌های خراسانی جنوبی تولید شده و سعی دارد تا پیوندی بین آیین‌های خراسان جنوبی، مخصوصا آیین گندم در تمنای باران و کوزه شکنی (مژده دادن آمدن بهار) را بازگو کند.
او با اشاره به اینکه ایده این داستان از قصه ناشناخته‌ای برآمده که آن را قبلا شنیده و با آیین‌های خراسان جنوبی قرابت دارد، افزود: در این نمایش از سازهای بومی‌ همچون دوتار، زنبورک، سرنا و دهل به صورت زنده استفاده می‌شود.
عباس‌زاده درباره جشنواره بین المللی نمایش عروسکی تهران- مبارک هم گفت: این جشنواره نظم خوبی دارد و مردم هم خوشبختانه  استقبال خوبی می‌کنند. اما جای این گونه جشنواره‌ها در شهرستان‌ها و مرکز استان‌ها  خالی است در حالی که خیلی‌ها مشتاق دیدن این نمایش‌ها در سراسر ایران هستند، در حالیکه این جشنواره هر دوره فقط در پایتخت برگزار می‌شود.
او تاکید کرد: نمایش عروسکی آن قدر قابلیت دارد که هر6 ماه یک بار می‌تواند برگزار شود اما دوسالانه است و ما هیچ وقت، کم بودن اعتبار و بودجه را دلیل موجهی برای دوسالانه بودن این جشنواره نمی دانیم.
عباس‌زاده با اشاره بر این که جشنواره‌های کوچک استانی می‌توانند راهی را برای ورود گروه‌های تئاتری به جشنواره‌های بین‌المللی باز کند، گفت: در اوایل دهه هشتاد جشنواره عروسکی خراسان برگزار می‌شد و نتیجه‌اش این بود که برگزیدگانش با جشنواره «یونیما» آشنا شده و در آن شرکت کردند.​
​ نمایش خیابانی «دریا سمیر کو» به کارگردانی فاطمه بحرینی و نویسندگی طاهره اسدی از آبادان، یکی دیگر از آثار اجرا شده در محوطه تئاتر شهر است.
کارگردان این نمایش در گفت‌وگویی با ایسنا هدف از اجرای نمایش خود در این جشنواره را؛ ادای دِین به اصالت جنوبی خودش دانست و گفت: در این اثر می‌خواستم یک سری فرهنگ‌های مشترک مخصوص مردم جنوب از جمله بوشهر، آبادان و خرمشهر را برای مردم بازگو کنم.
​به گفته وی از آنجا که کار کردن روی لنج سخت و دشوار است، ماهیگیران برای اینکه فشار کار را پایین بیاورند به شعرخوانی می‌پردازند و این همان آیین «نی‌مه‌خوانی» است.
او توضیح داد:همچنین وقتی کسی در دریا غرق می‌شود، مردم کنار دریا سنج و دمام می‌زنند و عزاداری می کنند تا دریایی که با آن‌ها قهر کرده و عزیزشان را گرفته است، دلش به رحم بیاید و جنازه را به ساحل برگرداند و این دو آیین در این نمایش دیده می‌شوند.
این کارگردان که با استفاده از عروسک سعی در ایجاد فضایی فانتزی در نمایش خود داشته و سعی داشته بین حالت رویا و واقعیت معلق بماند، درباره جشنواره نیز گفت:‌ اصلا فکرش را نمی‌کردم چنین جمعیتی به دیدن این نوع کارهای عروسکی و محیطی بیایند. کاش تئاتر عروسکی در شهرهای دیگر هم جان بگیرد و به نظرم باید این جشنواره چرخشی باشد؛ یعنی هر دوره در یک استان برگزار شود.
بحرینی با بیان اینکه در شهرستان بوشهر اصلا این مدل تئاترهای عروسکی وجود ندارد، در ارزیابی این رویداد گفت: فضای جشنواره خیلی خوب است اما آن قدر نمایشها فشرده و پشت سرهم است که اگر خودت کاری را به صحنه ببری، فرصت نمی کنی کار بقیه را ببینی. ما اگر روزی دو اجرا داشته باشیم هیچ نمایش صحنه‌ای دیگری را نمی توانیم ببینیم. با این حال خیلی خوب است که این جشنواره غیر رقابتی است و با این اتفاق دیگر عوامل نمایش‌ها دغدغه این که چه کسی مقام می آورد را ندارد و هرکس هرچه در توان دارد به صحنه می آورد.