شهر ارواح/ کنایه دردناک «انرژی هسته‌ای برای آینده»! +تصاویر
یک عکاس و مستندساز آلمانی چهارسال بعد از حادثه سونامی در ژاپن که به نابودی سایت‌های هسته‌ای این کشور در فوکوشیما منجر شده به این منطقه سفر کرده و تصاویر حیرت انگیزی از شهر‌های تخریب شده «نامی» و «فوتابا» ثبت کرده است.
رویداد۲۴ حادثه‌های اتمی فوکوشیما ۱ به مجموعه حوادثی گفته میشود که از تاریخ ۱۱ مارس ۲۰۱۱، در پی زلزلهٔ ۹ ریشتری و سونامی، و در اثر از کار افتادن ماشین‌آلات نیروگاه هسته‌ای شماره ۱ فوکوشیمامتعلق به شرکت نیروی برق توکیو، یکی از پس دیگری، و نشت مواد رادیواکتیو به وقوع پیوست. متخصصان این حادثه را بعد از حادثه چرنوبیلبزرگ‌ترین فاجعهٔ اتمی می‌دانند و از نظر پیچیدگی آن را در مقام نخست فجایع اتمی جهان قرار می‌دهند چرا که تمام رآکتور‌های نیروگاه فوکوشیما در نتیجهٔ این رویداد با مشکل مواجه شد.
یک عکاس ومستند ساز آلمانی به این منطقه سفر کرده و تصاویر حیرت انگیزی از شهر نامی که یکی از شهر‌های فوکوشیماست ثبت کرده است.
به گزارش رویداد۲۴ او در یادداشتی که درباره این تصاویر نوشته گفته: زمانی که وارد این منطقه می‌شوید چیزی که جلب توجه میکند، حجم بالای پاکسازی منطقه از مواد رادیو اکتیو است. ۲۰ هزار کارگر تمام وقت کار میکنند تا همه قسمت‌های خاک را پاکسازی کنند. آن‌ها لایه رویی خاک را که بیشترین تماس را با رادیو اکتیو داشته برمیدارند و درون ساک‌هایی میریزند و در سایت‌هایی نگه میدارند. این ساک‌ها همه جا دیده می‌شوند. این ساک‌ها مهمترین بهش فوکوشیما هستند.
به گزارش رویداد۲۴ شهر‌ها و روستا‌ها خیابان به خیابان و خانه به خانه پاکسازی شده اند. دیوار‌ها و پشت بام‌های همه ساختمان‌ها پاکسازی شده و اسپری به آن‌ها زده شده. سرعت و حجم کار قابل تحسین است. میتوانید ببینید که چطور کارگران مشتاقانه خانه‌ها را تمیز میکنند و امیدوارند ساکنان هرچه زودتر به خانه هایشان برگردند.
هنوز معلوم نیست که زباله‌های پاکسازی قرار است کجا بروند به ویژه اینکه ساکنان مناطقی که در کنار سایت‌های جمع آوری این زباله‌ها قرار دارند مدت هاست نسبت به آن اعتراض دارند. آن‌ها نمیخواهند زمینهایشان را بفروشند یا برای این منظور اجاره بدهند. دولت به آن‌ها وعده داده که تا سی سال بعد این ساک‌ها از این مکان خارج شوند، ولی ساکنان باور نمیکنند. آن‌ها فکر میکنند این ساک‌ها تا ابد خواهد ماند.
این عکاس در یادداشت خود نوشته در این مدت در خانه مردی زندگی کرده که بلافاصله و در حالی که هنوز منطقه در حالت هشدار بوده به شهر برگشته تا از حیواناتش مراقبت کند.
بازگشت ساکنان هنوز غیر قانونی است.
این عکاس به شهر نامی نیز سر زده. این یکی از سه شهری است که در منطقه ممنوعه قرار دارد. اگرچه این شهر کاملا متروکه شده، ولی چراغ‌های راهنمایی و رانندگی هنوز کار میکنند و لامپ‌های خیابان‌ها هنوز در بعد از ظهر‌ها روشن میشود. گشت‌های پلیسی که در این شهر دور میزنند هنوز پشت چراغ قرمز می‌استند با اینکه این شهر کاملا خالی است.
زلزله صدمه زیادی به این شهر نزده و خانه‌ها تخریب نشده اند. تنها دلیل ترک این منطقه، رادیواکتیو ناشی از نیروگاه‌های هسته‌ای بوده است.
تصویری از یک کلاس درس در میان عکس‌های این عکاس مستند دیده میشود که در آن تخته سیاه کلاس هنوز پاک نشده. او در توضیح این تصویر نوشته: کارگران سعی میکنند همه خاطرات قربانیان این حادثه را حفظ کنند.
او به شهر فوتابا که یکی دیگر از شهر‌های ممنوعه است نیز سفر کرده است. به دلیل حجم بالای رادیو اکتیو در این منطقه هیچ پاکسازی‌ای انجام نشده است. به همین دلیل برای بازدید از این منطقه باید لباس‌های مخصوص و ماسک پوشید.
او از یک بنر خیابانی عکس گرفته که بر روی آن انرژی هسته‌ای تبلیع شده است. در این بنر گفته شده" انرژی هسته‌ای یک انرژی برای آینده‌ای روشن است.
امروز جمله این بنر به نظر یک کنایه خنده دار است.
ساکنان سابق این منطقه تنها ماهی یک بار و هر بار تنها چند ساعت حق بازدید از شهرشان را دارند. آن‌ها امیدشان را برای برگشت به خانه هایشان به طور کامل از دست داده اند.
بعد از ترک این منطقه نیز گارد‌های مخصوص لباس تن شما را آزمایش رادیو اکتیو میکنند که مبادا مقداری از این مواد خطرناک را از منطقه بیرون برده باشید.
او در پایان نوشته من برای این منظور به عنوان یک فیلم ساز و عکاس به این منطقه سفر کرده ام که بتوانم بدون دخالت و نفوذ رسانه‌ها و لابی گر‌های هسته‌ای سعی میکنند ابعاد فاجعه را کوچک جلوه دهند، قضاوت کنم.
