تکثر یا آغل؛ کشور بر سر یک دوراهی تاریخساز
رویداد۲۴ | امیرحسین عالمی کارشناس رسانه- سخنان تازه وحید جلیلی – قائممقام صداوسیما و چهره شاخص جبهه پایداری – در شبکه افق، وقتی گفت «بعضیها میخواهند به اسم همبستگی ملی، وطن را به آغل تبدیل کنند»، اعتراضهای گستردهای برانگیخت. او با قرار دادن مفهوم «وطن» در برابر «معنویت» و «امت» و استعارهسازی از یک جامعه چندصدایی به شکل اصطبل حیوانات، عملاً بحث کهنه «خالصسازی ایدئولوژیک» را به سطح تازهای کشاند
برای جبهه پایداری، جامعه ایده آل همان «امت» یگانهای است که حول یک روایت رسمی از ایمان و انقلاب شکل گرفته باشد؛ هر صدای متفاوت، در منطق آنان مستعد ایجاد «سروصدا» و فروکاست کیفیت حکمرانی است. از این زاویه، تکثر فرهنگی ـ رسانهای مترادف هرجومرج و فروپاشی نظم ارزشی میشود؛ پس جلیلی وقتی از «آغل» سخن میگوید، در واقع جامعهای را هدف گرفته که به اعتقاد او رشتهای معنوی با مرکز قدرت ایدئولوژیک ندارد و بیشتر به تجمع «حیوانات پراکنده» شباهت پیدا میکند. همین قرائت، حذف دگراندیشان را نهتنها مجاز، که شرط بقا معرفی میکند.
این نگاه در حوزههای فرهنگ، هنر، آموزش، امنیت و حتی مدیریت بحران، به کنار گذاشتن نیروهای متخصصی انجامیده که صرفاً همسوی گفتمان غالب نیستند. جبهه پایداری امروز در صدا و سیما و به پشتوانه بودجه و تریبون میلیونی، عملاً سازوکار جذب و ارتقای نیروی انسانی را به ملاک «خلوص عقیدتی» تقلیل داده است؛ وضعیتی که مشارکت اجتماعی و کیفیت تصمیمسازی در حوزه امنیت و رسانه را به نقطه بنبست رسانده است.
بیشتر بخوانید:
وحید جلیلی تئوریسن افسران جنگ نرم چگونه به صداوسیما رفت؟/ انتقاد کن، پست بگیر!
سرکوب رسانهها در دوره مدرن چگونه انجام میشود؟
چرا «شرایط خاص» رضا رشیدپور به تلویزیون نرسید؟ | همیشه پای یک جلیلی در میان است
انحصار رسانهای برای این جریان، حاشیه امنی پدید آورده که در آن میتوان مخالفان را به «گاو و گوسفند» یا جامعه متکثر را به «آغل» تشبیه کرد، بیآنکه بازخواستی در کار باشد. این مصونیت، بهویژه وقتی آمار مخاطبان رسمی صداوسیما سقوط کرده و اعتماد عمومی به رسانه ملی در پایینترین سطح تاریخی قرار دارد، بیش از هر چیز نشانگر شکاف عمیق میان صاحبان تریبون و مخاطبان واقعی است.
جلیلی و همفکرانش پیام «همبستگی ملی بر پایه تکثّر» را تهدید مستقیم میبینند؛ زیرا مشروعیت سیاسیشان بر انگاره جامعه یکدست بنا شده است. هر گامی به سوی پذیرش تکثر، عملاً الگوی «خالصسازی» را از درون تهی میکند. به همین دلیل، آنان هر جنبش اصلاحی را با دوگانه «مملکت تراز» / «آغل» میهراسانند تا هزینه تغییر برای سیستم حاکم بیشتر از هزینه وضع موجود به نظر برسد.
در حالی که کشور به «شروع دوباره» و بازطراحی ساختار مدیریتی نیاز دارد، صداوسیما میتواند ـ و باید ـ پیشانی این تحول باشد. اما تا زمانی که گفتمان حذفمحور جبهه پایداری بر منابع انسانی و محتوای این سازمان سایه افکنده است، انتظار دگرگونی جدی بعید مینماید. شرطِ عبور از بحران اعتماد، گماشتن مدیرانی است که به جای شاخص «خلوص»، شاخص «توانمندی» و «نمایندگی واقعی جامعه متکثر ایران» را معیار قرار دهند.
استعاره «آغل» شاید در نظر وحید جلیلی هشداری دینی ـ اخلاقی باشد، اما در عمل پرده از ترسی عمیق برمیدارد: ترس از جامعهای که دیگر زیر سقف یک روایت رسمی جا نمیشود. همانگونه که تجربه چهار دهه نشان داده، حذف تکثر نهتنها راه نجات نیست، بلکه موتور فرسایش سرمایه اجتماعی و بنبستهای امنیتی است. رسانه ملی اگر میخواهد «ملی» بماند، باید نخستین گام را در آینه خود بردارد: پذیرش صداهای متفاوت پیش از آنکه مخاطبانِ بیاعتماد اتاق دیگری برای شنیدن بیابند.
مثلا،
مشکل آب رو حل کن یا گورتو گم کن.
حتی جایی دست به دامن معین شدن.... .
طوری خدا خدا میکند که گویی نماینده مطلق خداست و بقیه را خدا خلق نکرده
آقای جلیلی چون آغلی وار صحبت کردی مردم هم با یک ضرب المثل آغلی جوابت را می دهند ، مردم ما مردمی صبور و روشن هستند و به موقع و به جا جواب بیشعوری و ناشایستی و نامردمی بودن افراد از خود راضی و افراط گرا و تنگ نظر را می دهند ، یعنی حساب بُز گَر را دم درب آغل میرسند.
مثلا در انتخابات و...جواب دندانشکنی به اینگونه افراد می دهند.
پس بهتر است همه مواظب افکار مان باشیم و سنجیده سخن بگوییم و طوری خردمندانه عمل کنیم تا از دید مردم بُز گَر نباشیم.
چون من و شما چه بخواهیم چه نخواهیم چه خوشمان بیاید چه نیاید کشور برای همه مردم است و نهایتا صاحبان و تصمیم گیرندگان اصلی کشور هم فقط مردم بودند و هستند و خواهند بود.
آقای جلیلی این اظهارات آغلی وار شما واقعا نشان داد که شما مردم را گوسفند می بینید
در صورتی که طرز فکر و بیانات هرکس میزان گوسفند و یا آدم بودن او را معلوم می کند.
متاسفانه شما وامثال شما کشور را به مثابه دیگی می دانید که فقط باید برای شما بجوشد.
ولی مردم خردمند کشور را به مثابه اکسیژن و هوای تازه می دانند که همه حق استنشاق آن را دارند و خدا آن را برای همه در نظر گرفته است .
طرف ۱۸ تا اختراع جهانی داشت تو سیستان و بلوچستان نذاشتن بره پیش رئیس جمهور مملکت و حرف بزنه ، چه برسه به اینکه سر کار باشه
من دختر ۴۲ ساله ایرانی بخاطر جنگ ۸ ساله در این سرزمین نه تنها کودکی و جوانی نکردم بلکه پدرم شیمیایی شد و سهمیه ای هم نگرفت
انسان قدر چیزی را میداند که برایش زحمت کشیده باشد شما برای ایران زحمت نکشیدید که قدرش را بدانید ایران برای شما و دوستانتان خزانه مفت بود که خرج کشورهای دیگر را بدهید
اندازه آن هندیها که برای گاو ارزش قائل هستند هم شعور نداری ، آنها به گاو اهمیت میدهند چون روزیشان را میدهد اما توی بیگانه به اندازه یک گاو هم برای کشوری که روزیت را داده ارزش قائل نیستی
امیدوارم روزی ایران از دست ناپاکان و بیگانه ها خلاص شود
پاینده بمان وطنم
روح شهدای دفاع از وطنم ایران شاد باشد