مصاحبه با عراقچی تایید شورای عالی امنیت ملی را داشت | پشت پرده واکنش دیرهنگام صداوسیما و توقف «ماجرای جنگ» چه بود؟
رویداد۲۴| سیما پروانهگهر- چند روز پس از توقف پخش برنامه «ماجرای جنگ»، سرانجام صداوسیما سکوتش را شکست. در اطلاعیهای که روابط عمومی معاونت سیما—و نه روابط عمومی کل سازمان—منتشر کرده، آمده است که «تنها دلیل پخش نشدن قسمت دوم این برنامه که توسط حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی تولید شده، عدم انجام اصلاحات لازم طبق دستور و تأکید صریح دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی بوده است.»
نکته قابل تأمل اینجاست که در چنین مواردی، طبق روال، بیانیهها از سوی روابط عمومی اصلی سازمان منتشر میشوند، نه یک معاونت. همین موضوع، در کنار تأخیر چند روزه در انتشار موضع رسمی، نشان میدهد که درون سازمان در روزهای اخیر اختلافنظرهای جدی درباره نحوه مواجهه با ماجرای این برنامه وجود داشته است. به نظر میرسد در نهایت، معاونت سیما ابتکار عمل را در دست گرفته و توپ را به زمین شورای عالی امنیت ملی انداخته است.
موگویی: مصاحبه عراقچی با تأیید دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی منتشر شد
جواد موگویی، تهیهکننده و مجری «ماجرای جنگ»، در گفتوگو با رویداد۲۴ تأکید میکند که مصاحبه با عباس عراقچی با هماهنگی و تأیید دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی منتشر شده است؛ ادعایی که مستقیماً روایت معاونت سیما را زیر سوال میبرد.
از عراقچی تا تقابل با جلیلی: دوگانهای که نباید شکسته شود
در تحلیلهای ابتدایی، گمانهزنیها حول نام عباس عراقچی میچرخید و برخی تصور میکردند که زاویه صداوسیما با دولت، یا حتی شخص عراقچی، دلیل توقف پخش برنامه است. اما حالا، با گذشت چند روز، به نظر میرسد مشکل اصلی نه «شخص» عراقچی، بلکه محتوای ارائهشده در این برنامه بوده است—محتوایی که خطاب به مخاطب خاص حزباللهی و بدنه رای نیروهای انقلابی تنظیم شده بود.
بیشتر بخوانید: عراقچی ممنوع التصویر شد؟ | بنگاه خبرپراکنی برادران جلیلی و دوستان چگونه مرزهای انحصار آنتن را جابجا کرد
در قسمت اول برنامه، صحبتهای عراقچی و حتی احمد وحیدی، نشانهای از همافزایی و انسجام میان دولت، نهادهای نظامی و ساختار تصمیمگیری امنیتی کشور را مخابره میکرد. این در حالی است که طی ماههای اخیر، برخی کارشناسان و چهرههای تریبوندار در صداوسیما تلاش زیادی کردهاند تا دوگانهای بسازند با این مضمون: «دولت مانع فعالیتهای میدانی و امنیتی است و در پی سازش و تسلیم.»
«ماجرای جنگ» اما این روایت را زیر سوال برد. تصویری که از عباس عراقچی—دیپلمات دوران بحرانی دولت چهاردهم—به مخاطب حزباللهی ارائه شد، با تصویری که جریان فکری حاکم بر صداوسیما از "دیپلماسی سازشکار" ارائه میدهد، در تضاد کامل بود.
صداوسیما نگران چه بود؟
شاید در سطوح بالای سازمان، پس از تماشای این قسمت از برنامه، حسابوکتاب سادهای انجام شده: اگر چهرههای موثر بدنه حزباللهی، همانهایی که مخاطبان اصلی رسانههایی چون "ایتا" و حامیان سنتی سعید جلیلی هستند، عباس عراقچی را در این برنامه ببینند و بشنوند، دیگر چه امکانی برای حفظ دوگانه میدان–دیپلماسی باقی میماند؟
اگر این دوگانه فرو بریزد، جریان فکریای که هویت سیاسیاش را بر «تقابل» نهادینه کرده، چه چیزی برای عرضه در فضای انتخاباتی و عمومی دارد؟ بدنه رای ۱۵ میلیونی سعید جلیلی با چه روایتی تغذیه خواهد شد؟
ادامه حیات سیاسی جلیلی و جریان همراهش به شکلدهی تقابلهای پررنگ میان بخشهای مختلف حاکمیت وابسته است. و از قضا، همین جریان امروز، بخش قابلتوجهی از صداوسیما را در اختیار دارد. طبیعی است که چنین جریانی تلاش کند برنامهای را که این دوگانه را مخدوش میکند، پیش از گسترش، خاموش کند.
سه مصاحبه و یک نتیجه: بیاعتباری رسانه ملی
برای درک بهتر از جایگاه امروز صداوسیما، همین سه نمونه کافی است: عباس عراقچی روبه روی دوربین ماجرای جنگ مینشیند، محمدباقر قالیباف در دفتر خودش مصاحبه میکند و علی لاریجانی دو قدم مانده به دبیری شورای عالی امنیت ملی نیز علی صدری نیا را به آنتن کینه توز صداوسیما ترجیح میدهد. نکاتی که نشان میدهد این ره صداوسیما جز به ترکستان نمیرود.
از مشکوک بودن عراقچی همین بس که ادعا میکرد داشت با امریکا به توافق میرسید که نتانیاهو جنگ را شروع کرد، درحالی که خود مذاکرات تله بوده، که عراقچی یا شوت بوده که نفهمیده یا سعی کرده آدرس غلط بده!.
بلاخره برای پخش نکردن مصاحبه باید پایداری کرد
و از شعام هم خرج کرد