چه کسانی از سربُریدن رپ فارسی خوشحال میشوند؟
رویداد۲۴| حامد حسین زادگان در یادداشتی نوشت: این روزها پر است از خبرهای بگیر و نگیر در موسیقی رپ؛ رپرهایی که حالا از زیر به روی زمین آمدهاند، اما انگار دنیای زیرزمینی همچنان جذابتر بود!
حدود دو هفته پیش، مطلبی در بیلبورد فارسی منتشر کردیم با عنوان «رپ باید مجاز شود یا خوانندگان رپ؟». در آن یادداشت بهوضوح نوشتیم که خوانندگان فعلی رپ، رفتارهایی غیرقابل پیشبینی دارند و ممکن است تنها با یک گفتوگوی اینستاگرامی یا یک اجرای جنجالی، روند اعطای مجوز را با پشیمانی مواجه کنند؛ که حالا دقیقاً همان اتفاق افتاد. همانطور که اعلام کرده بودیم، شایع، خواننده محبوب و پرآوازه رپ، با کسب مجوزهای لازم قرار است فعالیتهای هنری خود را از این پس بهصورت رسمی ادامه دهد؛ که حالا همان هم شد.
به نظر میرسد برای اعطای مجوز به رپرها، نوعی سردرگمی در نهادهای حاکمیتی و در لایههای مختلف وجود دارد و هیچ وحدت رویهای برای سیاستگذاری در این ژانر پرطرفدار موسیقی دیده نمیشود. انفعال و سکوت سنگین و آزاردهنده دفتر موسیقی در برابر اخبار مرتبط با رپ، تعجببرانگیز است؛ بهویژه آنکه ظاهراً دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حتی آخرین نهاد تصمیمگیر در این حوزه هم نیست. سایر نهادهای نظارتی نیز بدون برخورداری از یک برنامه کارشناسی مشخص، نه در مسیر حمایت، بلکه با این نوع اعطای مجوزهای در سایه، عملاً در حال ضربه زدن به رپرهای شناختهشده و در نتیجه به کل جریان موسیقی رپ هستند. شاید هدف دقیقاً همین باشد و برخی در نهادهای نظارتی، از این چنددستگی میان رپ و طرفدارانش خرسند باشند.
در این میان، انگار هنرمندانی مانند شایع که جزو خط شکنان دریافت مجوز بودهاند و نهادهای مجوزدهنده، در دو کشور متفاوت زندگی میکنند؛ چرا که بدون هیچ توضیح روشنی، یکسو این خواننده مجاز اعلام میشود و سوی دیگر، انکار صورت میگیرد. شاید بسیاری از مخاطبان رپ و حتی هنرمندان این ژانر پرطرفدار، از روند صدور مجوز یا آنچه به اصطلاح «سفیدسازی رپ» خوانده میشود، اطلاع دقیقی نداشته باشند و ندانند که در داخل حاکمیت، چندین نهاد فرهنگی و حتی امنیتی در این زمینه فعالاند و با گزارشها و تحلیلهای کارشناسی، مقامات بالادستی را برای رسیدن به تصمیم بزرگ آزادسازی توجیه میکنند.
اما در مقابل، با انتشار یک ویدئوی اینستاگرامی، رپر از این نهادها اعلام برائت میکند و در یک دروغ بزرگ میگوید که مجوز نگرفته و نخواهد گرفت. در واکنش به این رفتار سخیف و بزدلانه، از سوی رپری که حتی توان ایستادن پای تصمیم خود را هم ندارد، نهادهای حاکمیتی با وجود هزینهها و لطمه به اعتبارشان، سکوت میکنند. با این حال، آیا مخاطب رپ فراموش میکند که همین آقای شایع برای برگزاری ایونتها و نشستهای رسانهای خود در سالنهای رسمی، مجوز دریافت کرده است؟ مگر میشود رویدادی بدون مجوز نظارت بر اماکن عمومی فراجا برگزار شود؟ مگر میشود بلیتفروشی انجام شود و از وزارت ارشاد تا نهادهای نظارتی، مستقیماً مجوزی صادر نشده باشد؟
پس بهتر است بهجای فرافکنی و بیاحترامی به شعور مخاطب، رپرهایی که برای عقد قرارداد با تهیهکنندگان، ارقام ۳۰ تا ۴۰ میلیارد تومان پیشنهاد میکنند، پای تصمیم خود بایستند و به مفاد قراردادهایی که امضا کردهاند پایبند بمانند. حتی گزارشهایی وجود دارد که رپری برای صرفاً حضور در یک جلسه با تهیهکننده، درخواست یک میلیارد تومان نقدی کرده است.
در نهایت، در این آشفتهبازار و کلاف سردرگم، بار دیگر همان توصیه را تکرار میکنیم: بهجای سفید کردن رپرها، رپ را آزاد کنید. با اعتماد به رپرهای گمنام و بااستعداد، یا خوانندگان پاپی که سالها متون رپ آنها توسط شوراهای شعر رد میشد و امروز ظرفیت مناسبی برای مجوزدار شدن رپ دارند. مگر نه اینکه علی یاسینی، آرش و مسیح، معین زندی و بسیاری دیگر، پیشینهای در رپ دارند؟ و مگر کماند رپرهایی که هنوز حجم طرفدار و هیجان کنسرتهای خارج از کشور، آنها را مسخ نکرده و میتوانند بدون حاشیه و جنجال، مسیر منطقی و درستی برای آزادسازی رپ ترسیم کنند؟
و در کلام آخر، مخاطبانی که با بیرحمی محض به رپرهای محبوب خود میتازند، بدانند که نهتنها هنرمندان موسیقی رپ، بلکه همه ایرانیها برای فعالیت در جغرافیای ایران، ملزم به دریافت مجوزهای قانونی هستند.
منبع: بیلبورد فارسی
