چه کسی بهترین مربی فصل بود؟ از «زیزو» و «الگری» تا آقای پرجام

رویداد۲۴-آنقدر از نمایش‌های بد منچستر یونایتد در فصل اخیر لیگ برتر فوتبال انگلیس انتقاد شد که منتقدان از یاد بردند این تیم از 5 جام پیش روی خود در این فصل سه تا را صید کرد و به افتخاری رسید که لااقل از منظر تعداد جام‌های فتح شده تیم دیگری با آن برابری نکرد.مردان ژوزه مورینیو در ابتدای فصل جام خیریه کامیونیتی شیلد یا همان سوپر جام انگلیس را تصاحب کردند و سپس 9 اسفند 95 با پیروزی 2-3 برابر ساوت همپتون در فینال جام اتحادیه انگلیس در ویمبلی این جام را نیز به دست آوردند. در نهایت یاران آنتونیو والنسیا «لیگ اروپا» را نیز با پیروزی 0-2 برابر آژاکس هلند در دیدار نهایی کسب کردند و همسو با آن مجوز شرکت در فصل بعدی لیگ قهرمانان اروپا را هم به خود اختصاص دادند.

پس از تمامی انتقادات شدید صورت گرفته از آقای خاص و شاگردانش در طول فصل و بویژه بابت تساوی‌های پرتعداد خانگی برابر رقبایی متوسط در لیگ انگلیس آمار و نتایج سایر مربیان شاخص شاغل در انگلیس نشان می‌داد که مورینیو نه تنها بدتر از سایرین نتیجه نگرفته بلکه به لحاظ تعداد کسب جام‌ها بهتر هم ظاهر شده است. آنتونیو کونته ایتالیایی که انقلاب مجددی را در چلسی ایجاد کرد به قهرمانی در لیگ برتر انگلیس اکتفا کرد که هر چند بسیار پرشکوه بود اما او و یارانش شنبه شب این هفته شکست سزاوارانه‌ای را با حساب 1-2 در فینال جام حذفی برابر آرسنال متحمل شدند تا کونته در قبال آقای خاص 3جامی فقط یک جام بیاورد.
رویارویی دو مربی ویژه
ارسن ونگر سرمربی فرانسوی آرسنال در شرایطی جام مذکور را از مشت کونته بیرون کشید که به سبب اکتفا به 3 جام طی 12 سال اخیر خشم اکثر هواداران توپچی‌های لندن را نسبت به خویش برانگیخته و خواهان برکناری وی پس از 21 سال زمامداری این سرمربی 68 ساله فرانسوی در باشگاه آرسنال هستند، سایر مربیان شاغل در انگلیس نیز طبعاً جامی را نگرفتند اما در سایر کشورهای قاره سبز حداقل دو مربی بسیار موفق سربر آوردند یکی ماسیمیلیانو الگری که یوونتوس را یک بار دیگر فاتح دوگانه لیگ و جام حذفی ایتالیا کرد و در صورتی که شنبه شب آینده در فینال لیگ قهرمانان اروپا رئال مادرید را هم در ورزشگاه شهر کاردیف ولز مغلوب کند سه جامی می‌شود و انتخابش به عنوان مربی فصل اجتناب ناپذیر خواهد شد. چنان امری به طور عکس برای زین‌الدین زیدان سرمربی فرانسوی کهکشانی‌های مادرید نیز صادق است. وی به فترت 5 ساله رئال در لیگ اسپانیا پایان داده و این تیم را با ساقط کردن بارسلونا برای نخستین بار از سال 2012 به بعد قهرمان لالیگا کرده است و اگر شنبه شب 13 خرداد رئال را برابر یوونتوس هم پیروز کند به نخستین مربی‌ای تبدیل می‌شود که تیم تحت هدایتش را از زمان تبدیل نام جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا به لیگ قهرمانان این قاره در دو نوبت متوالی به قهرمانی رسانده است.
از میلان به یووه
زیزو (زیدان) در شرایطی این چنین در امر مربیگری اوج گرفته که فقط دومین فصل سرمربیگری‌اش را در تیم اصلی بزرگسالان باشگاه رئال به پایان رسانده است و تنها تجربه مربیگری‌اش بیش از این هدایت تیم «ب» این باشگاه بود که با نام کاستیا نیز شناسایی و نامیده می‌شود. پیشینه الگری برخلاف زیدان شامل یک بار قهرمان کردن آث.میلان در لیگ ایتالیا هم می‌شود و او از وقتی سکاندار گورخرهای تورین شد که کونته آنها را رها کرد و ابتدا سرمربی تیم ملی ایتالیا شد و سپس به لندن رفت تا پایه قهرمانی امسال چلسی را در لیگ برتر انگلیس بگذارد. در هر سه فصلی که الگری یووه را هدایت کرده این تیم قهرمان لیگ ایتالیا (سریA) شده و در دو نوبت جام حذفی این کشور را هم فتح کرده و در سال 2015 هم مثل امسال یووه را به فینال لیگ قهرمانان اروپا رهنمون کرد اما در این مرحله تسلیم بارسلونا شد.
هنرهای امه‌ری؟
اگر اسم اونای امه‌ری سرمربی اسپانیایی پاری سن‌ژرمن به‌رغم فتح جام‌های حذفی و اتحادیه فرانسه به عنوان یکی از ناکامان فصل می‌آید به این سبب است که او در لیگ فرانسه توسط تیم بسیار کم مهره‌تر موناکو ناکام و فقط صاحب رتبه دوم شد و در لیگ قهرمانان اروپا نیز به شکل اسف‌باری توسط بارسلونا حذف شد و آن هم وقتی که تیم پاریسی بازی رفت را 0-4 برده بود و تنها در صورتی حذف می‌شد که 0-5  یا 1-6 بازنده شود که دقیقاً با نتیجه دوم مغلوب شد و آن هم در حالی که پاریسی‌ها تا دقیقه 88 فقط با نتیجه 1-3 تسلیم بارسا شده بودند و تنها با هنرهای (!) امه‌ری می‌توانستند آن شرایط ایده‌آل را از دست بدهند.
مورینیو در رده ششم تاریخ
سه جامی که مورینیو این فصل در یونایتد کسب کرد سبب شد تعداد جام‌های عمر سرمربیگری وی که به 17 سال بالغ می‌شود به رقم 25 برسد و او در سایه آن در رده ششم موفق‌ترین و پرجام‌ترین مربیان تاریخ تثبیت شود. اهمیت فتوحات تازه آقای خاص زمانی آشکارتر می‌شود که تذکر بدهیم او به سبب نتایج ضعیف و فرصت‌های فراوان از دست رفته یونایتد در مسابقات لیگ برتر انگلیس و به این سبب که منتقدانش صبر نکردند تا پایان فصل برسد و بیلان کار او را در آن موقع برآورد کنند، بارها یک مربی ناکام طی فصل 2017- 2016 توصیف شد حال آنکه آمار پایانی فصل چیزی خلاف این را می‌گفت و او در شرایطی بیشترین جام را در انگلیس طی فصل اخیر برد که پپ گواردیولا اسپانیایی در منچستر سیتی و موریسیو پوچه تینو آرژانتینی در تاتنهام دست خالی ماندند و به این ترتیب یک فصل موفق دیگر در زندگی این مربی 53 ساله پرتغالی ترسیم شد و او که در سال 2000 با یک دوره بسیار کوتاه سرمربیگری در ریوآوه و سپس بنفیکای پرتغال دنیای این حرفه را تجربه کرد حالا آماری را برای خود فراهم آورده است که به سختی می‌توان رد کرد.
مرد دست‌نیافتنی
البته در فهرست مربیان دارنده بیشترین جام‌های تاریخ رسیدن به نفر صدرنشین که الکس فرگوسن بازنشسته و اسکاتلندی و رهبر پردوام پیشین منچستر یونایتد با 48 جام است بسیار سخت و به واقع غیرممکن می‌نماید اما هر چهار نفر دیگری که فعلاً بالای دست آقای خاص نشسته‌اند سال‌هاست که بازنشسته شده‌اند و دو نفرشان (جک اشتاین از سلتیک و والری لوبانوفسکی از اوکراین)  روی در نقاب خاک کشیده‌اند و مورینیو می‌تواند به رسیدن به آنها و تبدیل شدن به دومین مربی پرجام تاریخ امیدوار باشد. آنها میرسیا لوچسکیو رومانیایی با 32 جام در رده دوم، والری لوبانوفسکی با 29 جام، اوتمار هیتسفلد سوئیسی با 28 جام و جک اشتاین با 26 عنوان قهرمانی هستند.
عشق یا نفرت؟
صرف‌نظر از اینکه جام‌های فتح شده توسط آنها چقدر اعتبار و ارزش داشته و آیا جام‌های مورینیو به لحاظ کیفی و اعتبار همین حالا نیز بر جام‌های این رقبا سنگینی نمی‌کند، باید متذکر شد که رسیدن به آمار آنها نیاز به سختکوشی هر چه بیشتر و دقت و طراحی دقیق دارد و اینها مواردی است که همیشه از خصلت‌های این مربی البته مغرور پرتغالی بوده‌اند؛ مربی‌ای که یا باید شیفته‌اش بود یا از او نفرت داشت و انگار حالت سومی برای او متصور نیست.