تاریخ انتشار: ۱۸:۱۸ - ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۸

زنان؛ غایب در سینمای کمدی امروز

در سال‌های اخیر سینمای کمدی با اقبال زیادی مواجه شده است. مردم برای رهایی از فشارهای روزمره زندگی به این ژانر روی آورده‌اند تا ساعاتی را همراه با خانواده به سرگرمی و خنده سپری کنند. البته ژانر کمدی در این سال‌ها تغییراتی را نیز به همراه داشته است که به شرح این تحولات در دو دهه اخیر در سینمای ایران می‌‍پردازیم.

زنان؛ غایب در سینمای کمدی امروز

رویداد۲۴ در دهه 80 فیلم های کمدی ، بیشتر به کمدی رمانتیک ها اختصاص داشت که درآن یک زوج زن و مرد با یک ماجرای عاشقانه حضور داشتند. داستان عاشقانه ای که با زبانی شیرین و کمدی نقل می شد. در این فیلم ها نقش برابر زنان و مردان را در روایت کمدی شاهد بودیم. کاراکتر نقش اول زن و مرد، تقریبا به یک اندازه در پیشبرد کمدی و شوخی های آن سهیم بودند. به این معنا که هم زنان در فیلم می خندانند و هم مردان. فیلم هایی مانند توفیق اجباری، آتش بس، دو خواهر و غیره از این دست هستند. در این فیلم ها بازیگر زن و مرد هیچ کدام جزءبازیگران کمدی نیستند اما در طول داستان، هر دو در کنار هم لحظه های بامزه لفظی یا موقعیتی را خلق می کنند.

در دهه 90 اما سینما از کمدی رمانتیک ها فاصله گرفته است و شاهد سبک دیگری از کمدی هستیم. این کمدی ها معمولا دارای دو یا سه کاراکتر مرد اصلی است که در کنار یکدیگر فضای خنده داری را بوجود می آورند. زوج سام درخشانی و پژمان جمشیدی یکی از معروف ترینِ آن هاست که گاهی حمید فرخ نژاد نیز بهشان اضافه می شود. رضا عطاران، جواد عزتی، محمدرضا گلزار، مهران رجبی و... نیز زوج های دیگر را بوجود می آورند. 

مسئله قابل توجهی که در کمدی های جدید وجود دارد، کمرنگ شدن نقش زنان در فیلم هاست. زنان در این کمدی ها نقش های فرعی دارند. آنها هیچ تاثیر جدی در روایت داستان ندارند. لحظاتی کوتاه در فیلم ظاهر می شوند، کمی سرو صدا می کنند و خیلی سریع از داستان خارج می شوند. آنها کاراکترهای منفعل و خنثایی هستند. حضورشان در همان لحظات کوتاه نیز بامزه و خنده دار نیست و بیشتر حالتی جدی و عصبی گونه دارند. گاهی نیز فقط به عنوان زن زیبایی که موقعیت های خنده داری را برای کاراکترهای اصلی مرد به وجود می آورند ظاهر می شوند. از این جهت می توان گفت زنان در این کمدی ها همانند فیلم های جدی بازی می کنند و ما را نمی خندانند. گویی تمام موقعیت ها و شرایط بامزه و خنده دار در این فیلم ها مردانه اند! به همین خاطر است که کمدی های جدید بسیار تکراری و بدون خلاقیت به نظر می رسند. شوخی و کل کل های بین دو کاراکتر مرد، زد و خوردهای متعدد، حماقت های شخصیت ها، همگی در این فیلم ها بصورت تقریبا مشابهی تکرار می شوند. بنظر می رسد که اگر حضور زنان در این کمدی ها پررنگ تر شود، موقعیت های خنده دار تازه ای چه در داستان فیلم و چه در لحظات فیلم ها بوجود آید.

شاید علت کمرنگ بودن حضور زنان در سینمای کمدی ناشی از ورود کمتر فیلمسازان زن به این ژانر باشد. فیلمسازان زن ایرانی معمولا دغدغه های جدی مانند حقوق زنان را داشته اند و آن را در ژانر اجتماعی و در قالب فیلم های جدی دنبال کرده اند. در این میان فقط تهمینه میلانی در «آتش بس» سینمای کمدی را تجربه کرده است که اتفاقا جزء موفق ترین فیلم های او نیز محسوب می شود. شاید نیاز باشد که فیلمسازان زن به این حوزه وارد شوند و در کنار همه موقعیت های خنده دار مردانه، لحظات شاد زنانه را نیز بوجود آورند، تا مخاطبان زنی که در سالن های سینما حضور دارند نیز شادی های متناسب با روحیه و حال و هوای خودشان را بر پرده سینما ببینند و همذات پنداری کنند. 

خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
نظرات شما
پیشخوان