نه به شرمالشیخ؛ اقتدار یا فرصت از دست رفته؟
رویداد۲۴| نشست شرمالشیخ که با حضور بیش از ۲۰ رهبر کشور و ریاست دونالد ترامپ و عبدالفتاح السیسی برگزار شد. اهداف آشکار آن پایان دادن به جنگ غزه و تلاش برای آتشبس موقت بود، اما برخی معتقدند که این اجلاس در درجه اول فرصتی برای نمایش قدرت آمریکا و تقویت پرستیژ رسانهای دونالد ترامپ بود.
ایران هم به این اجلاس دعوت بود، اما به آن گفت. بعد از کلی اخبار ضد و نقیض درباره اینکه مسئولان در این نشست حاضر میشوند یا خیر و یا اینکه در چه سطحی شرکت میکنند و ... نهایتا وزارت خارجه با تأکید بر مصالح ملی اعلام کرد که رئیسجمهور و وزیر خارجه نمیتوانند با طرفهایی که به ایران حمله کرده و همچنان تهدید و تحریم میکنند، وارد گفتوگو شوند. عباس عراقچی در توییتی به زبان انگلیسی نوشت: «با وجود تمایل به تعاملات دیپلماتیک، نه من و نه رئیسجمهور پزشکیان نمیتوانیم با کسانی وارد تعامل شویم که به مردم ایران حمله کردهاند و همچنان ما را تهدید و تحریم میکنند.»
این تصمیم واکنشهای متنوعی در رسانهها و محافل سیاسی داخلی برانگیخت. روزنامههای اصولگرا و تحلیلگران مسائل بینالملل آن را نشانهای از دیپلماسی مقتدرانه و پایبندی ایران به منافع ملی ارزیابی کردند و تأکید کردند که شرکت در اجلاس تحت ریاست آمریکا میتوانست به مشروعیتبخشی به اهداف ترامپ و همپیمانانش منجر شود. در مقابل، برخی رسانهها و چهرههای اصلاحطلب، غیبت ایران را فرصتی از دست رفته برای افشای سیاستهای اسرائیل و دفاع از حقوق ملت ایران دانستند و هشدار دادند که این تصمیم ممکن است بهعنوان اهرمی علیه دولت تعبیر شود.
روزنامه اصلاح طلب هممیهن در سرمقاله خود با انتقاد از مواضع وزارت خارجه ایران نوشت: «آقای وزیر امور خارجه میتوانست و یا بهتر است گفته شود که میبایست در مورد جزئیات این نشست و نگرانیهای احتمالی ایران نیز اظهارنظر کند. این مواضع اگر در همراهی با پایان دادن به جنگ غزه باشد، بسیار پسندیده است؛ ولی اگر برای رد توافق ولو ناپایدار باشد، به سود ایران نیست.»
فرهیختگان، اما از تصمیم ایران استقبال کرد و با تحلیل سیاستهای آمریکا نوشت: «ترامپ استاد طراحی بازیهای از پیش برنامهریزیشده است که برنده قطعی آن خودش باشد. اجلاس شرمالشیخ نیز از این قاعده مستثنی نیست و هدف اصلی آن بیشتر نمایش رسانهای و مشروعیتبخشی به توافق صلح با اسرائیل است تا تحقق صلح واقعی.»
کارشناسان تأکید میکنند که خاورمیانه با بیاعتمادی عمیق تاریخی و تعارض منافع اساسی میان بازیگران منطقهای و فرامنطقهای، بستر مناسبی برای صلح پایدار ندارد و توافقها بیشتر در قالب «آتشبسهای موقت» قابل تحقق است. ایران، بهعنوان یک قدرت سنتی منطقه، نقش بازدارنده و تعیینکننده سقف تنش را در این فضا ایفا میکند و هر اقدامی که منافع ملی را تهدید کند، میتواند زمینهساز تنشهای گسترده بعدی شود.
تصمیم تهران برای غیبت در اجلاس شرمالشیخ پیام روشنی از اقتدار و پایبندی به اصول سیاست خارجی دارد، اما پرسش باقی است که آیا این غیبت ایران را در حاشیه روندهای منطقهای قرار میدهد یا با دیپلماسی مستقل، توان کنترل بحران و مدیریت تنش را تقویت میکند.
حالا که ایران نرفته اگر خدایی ناکرده یک هفت اکتبر دیگه اتفاق بیوفته، ببنظرتون کاسه کوزه ها سر کی می شکنه !!؟ انشاالله برای رهایی مردم غزه ازن کشتار و بدبختی، چنین اتفاقی نیوفته. 
