تاریخ انتشار: ۱۵:۲۲ - ۱۰ آبان ۱۴۰۴
تعداد نظرات: ۳ نظر

خروج قانونی پژمان جمشیدی در برابر محدودیت‌های فراقانونی دیگران

طبق قانون، آزادی با وثیقه به معنای ممنوع‌الخروجی نیست و خروج پژمان جمشیدی ایراد حقوقی نداشته است؛ اما تناقض آنجاست که فعالان سیاسی و مدنی حتی بدون پرونده قضایی با محدودیت‌های فراقانونی مواجه می‌شوند.

خروج قانونی پژمان جمشیدی در برابر محدودیت‌های فراقانونی دیگران

رویداد۲۴| علی مجتهدزاده، وکیل دادگستری در یادداشتی با عنوات "ایراد خروج پژمان جمشیدی از کشور، کجاست؟" نوشت:

طبق قوانین فعلی ایران قرار «وثیقه» به معنای قرار «ممنوع الخروجی» نیست. یعنی اگر کسی به موجب صدور قرار ممنوعیت خروج از کشور ممنوع‌الخروج نباشد می‌تواند پس از خروج از بازداشت از کشور خارج شود. ایراد این است که شاهد بود‌ایم برخی از فعالان سیاسی حتی در شرایطی که پرونده قضایی هم نداشته، بدون اطلاع و با نظر نهاد‌های امنیتی ممنوع‌الخروج شده‌اند که این کاملا غیرقانونی است.

اینجاست که باید پرسید چرا در پرونده‌های حساسی مثل مورد آقای جمشیدی که افکار عمومی را متاثر و متوجه خود کرده، مراجع قانونی حساسیتی برای صدور قرار ممنوع‌الخروجی و ممانعت از سفر خارجی متهم ندارند، اما در خصوص یک روزنامه‌نگار یا فعال مدنی بدون تشکیل پرونده اقدام به ممنوع‌الخروجی وی شده است؟ آیا پرونده آقای جمشیدی اینقدر حساسیت نداشت که قرار ممنوع‌الخروجی هم برای وی صادر شود؟ آیا هیچکس به این فکر نیست که عدم بازگشت او چه ضربه‌ای به سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی کشور می‌زند و چقدر احساس بی‌عدالتی را تقویت می‌کند؟

هر چند خروج آقای جمشیدی از کشور قانونی بوده، اما تناقض مورد اشاره و سختگیری فراقانونی در قبال متهمان سیاسی بدون شک آثار مخرب و منفی بر اعتماد عمومی در کشور خواهد گذاشت.

خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۳
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۸:۵۹ - ۱۴۰۴/۰۸/۱۰
0
2
فرار این متجاوز به عنف لکه ننگی بر پیشانی قوه قضاییه بود
شمایی که یک خواننده ساده مانند حبیب یا سامان یا یک رقصنده مانند خردادیان را برای سالها ممنوع الخروج میکند اما فردی که آدم ربایی و تجاوز به عنف میکند را اجازه خروج میدهد
این لکه ننگی بر عدالت بود
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۱:۴۴ - ۱۴۰۴/۰۸/۱۱
0
0
تفاوت در این جاست که اتهام جمشیدی علیه انسان و مردمه، ولی اتهام یک روزنامه‌نگار متعهد یا فعال مدنی به حمایت از مردم: اولی هیچ ضرری برای نظام نداره (به نوعی به نفع نظام و به ضرر مردمه) در حالی که دومی به طرفداری از مردم و در نتیجه در مقابل نظامه.
پس نظام باید دومی رو در تنگنا بذاره و اولی رو آزاد.
رضا
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۹:۰۹ - ۱۴۰۴/۰۸/۱۱
0
0
چون از نظر مسوولین ماندن در ایران خودش یک نوع تنبیه حساب میشه
نظرات شما