پروژه جدید رسانههای اصولگرا علیه زنان؛ تبلیغ خانهداری با ادبیات روانشناسی!
رویداد۲۴| روزنامه خراسان در مطلبی با عنوان «رایجترین اشتباهات بانوان خانهدار» کوشیده است خانهداری را به عنوان نقشی زیبا و انسانی توصیف کند و در عین حال، زنان را به اصلاح رفتارهای شخصی خود در این مسیر دعوت کند. نویسنده این مطلب با تأکید بر «زیبایی نقش زن خانهدار در صورت آگاهی»، از زنان خواسته است تا در کنار رسیدگی به خانواده، برای رشد فردی و آرامش روان خود نیز برنامهریزی کنند.
اما در پسِ ظاهر آرام و مشفقانه این گزارش، نوعی گفتمان سنتی درباره جایگاه زن در جامعه نهفته است؛ گفتمانی که در سالهای اخیر از سوی برخی رسانههای محافظهکار بازتولید میشود. خراسان در حالی از «خانهداری آگاهانه» سخن میگوید که در واقع، نقطه آغاز بحث را بر فرضی ثابت بنا کرده است: اینکه جای طبیعی زن، در خانه است و ارزش او با میزان فداکاری در نقشهای خانوادگی سنجیده میشود.
نویسنده در بخشی از متن از «فراموشی خود در میان نقشها» سخن میگوید و به زنان توصیه میکند زمانی برای مطالعه و خلوت بگذارند؛ توصیهای درست، اما در متنی که اساساً زن را محدود به چارچوب خانه تعریف میکند، رنگ و بوی تناقض به خود میگیرد. در نگاه خراسان، زن «آگاه» کسی است که از خستگی و دلزدگی خود آگاه باشد، نه کسی که حق انتخابی ورای خانهداری داشته باشد.
این روزنامه نزدیک به قالیباف همچنین «نداشتن برنامه برای رشد شخصی»، «غرق شدن در روزمرگی» و «نپذیرفتن کمک از دیگران» را از اشتباهات زنان خانهدار دانسته است. منتقدان میگویند چنین فهرستهایی، عملاً بار مشکلات ساختاری و نابرابریهای اجتماعی را بر دوش زنان میگذارد؛ گویی همه آنچه بر زنان خانهدار میگذرد، فقط به ضعف مدیریت فردی مربوط است، نه نبود حمایت اجتماعی، فرصت شغلی یا دسترسی برابر به امکانات عمومی.
از نگاه بسیاری از تحلیلگران حوزه زنان، آنچه خراسان بهعنوان «روز جهانی زنان خانهدار» بزرگ میکند، در واقع تلاشی برای بازتولید نقش سنتی زن در قالب ادبیات نرم و روانشناسانه است؛ متنی که با ظاهر تشویق به خودمراقبتی، در عمل زنان را به پذیرش نقش محدود در خانه فرامیخواند.
در پایان گزارش خراسان آمده است: «زن خانهدار بودن، اگر با آگاهی همراه باشد، یکی از زیباترین نقشهای انسانی است.»، اما سوال اینجاست که آیا تعریف «زیبایی» نقش زن، همچنان باید در دیوارهای خانه محدود بماند؟ و آیا روزی خواهد رسید که رسانهها به جای تمجید از فداکاری بیپایان زنان، از حق انتخاب آزادانه آنها در هر نقش و مسیری سخن بگویند؟
مگر مردان که سر مثلا کار می روند چه شق القمری برای جامعه و کشورشان کرده اند که زنان نمی کنند!