نقد و بررسی برنامه رباط صلیبی| امیرحسین قیاسی در برابر ستارگان ورزشی
رویداد۲۴ | مازیار وکیلی: وقتی صحبت از سلبریتیها و ستارگان مشهور در یک جامعه میشود اولین چیزی که به ذهن مخاطب خطور میکند ستارگان سینما هستند. غافل از این که ستارگان دنیای ورزش، حواشی و دستاوردهایشان به اندازه ستارگان سینما جذاب است. اما چون سینما هنر بسیار فراگیری است و دست اندرکاران آن بسیار در چشم هستند وقتی صحبت از سلبریتی میشود مخاطب به یاد ستارگان سینما میاُفتد. اما این توج بیش از حد نباید باعث غفلت از ستارگان ورزشی شود. ستارههایی که گاهاً مصاحبه با آنها به اندازه مصاحبه و گفتوگو با یک ستاره سینما جذاب است و مخاطب را سرگرم میکند. کم نیستند ستارگان ورزشی که حضورشان در یک محفل یا برنامه به اندازه دهها بازیگر سینما جذاب است و این قابلیت را دارند که یک تنه آن برنامه را تبدیل به یک برنامه دوست داشتنی کنند.
ترکیب امیرحسین قیاسی با ورزشکاران یکی از آن ترکیبهای جذاب است که در برنامه رباط صلیبی جواب داده است. البته انتخاب امیرحسین قیاسی برای اجرای برنامه رباط صلیبی یک ریسک بزرگ هم به حساب میآمده. چرا که ما به عنوان تماشاگر امیرحسین قیاسی را بیشتر در کنار ستارگان سینما دیدهایم؛ بنابراین و به احتمال زیاد هنگام آغاز به کار برنامه رباط صلیبی شک و تردید زیادی وجود داشت که آیا امیرحسین قیاسی به اندازه ابوطالب حسینی توانایی اجرا در برابر ستارگان ورزشی را دارد یا خیر. شاید برای ساخت چنین برنامهای ابوطالب حسینی (دوست و رفیق صمیمی) امیرحسین قیاسی گزینه بهتری به حساب میآمد. اما سازندگان برنامه رباط صلیبی ریسک بالایی متحمل شدند و اجرای برنامه خود را به امیرحسین قیاسی سپردند و نتیجه هم گرفتند. ظاهراً و تا اطلاع ثانوی ساخت هر گونه برنامه با امیرحسین قیاسی جواب میدهد و چندان مهم نیست که محتوای آن برنامه چه باشد.
بیشتر بخوانید: نقد و بررسی برنامه نیمه شب با قیاسی | متفاوت ترین برنامه طنز ایران
امیرحسین قیاسی مجری برنامه رباط صلیبی
ریچارد دریفوس ستاره بزرگ سینمای آمریکا و بازیگر آثاری، چون برخورد نزدیک از نوع سوم، دختر خداحافظی و آروارهها درباره ستاره شدن تحلیل جالبی دارد. او ستاره شدن را نه محصول کیفیت خیلی بالای یک ستاره میداند و نه محصول شرایط و زمانهای که ستاره مورد بحث در آن زندگی میکند. بلکه آن را محصول رفاقت بین مخاطب/تماشاگر و آن ستاره میداند. حالا هم به نظر میرسد این اتفاق درباره امیرحسین قیاسی اُفتاده است و بین او و مخاطب رفاقتی شکل گرفته که از این مجری تازه کار یک چهره محبوب و دوست داشتنی ساخته است.
قیاسی البته مجری بسیار باهوشی هم هست و با تکیه بر این هوشمندی است که توانسته در مدت زمانی اندک مخاطب بسیار انبوهی برا خود دست و پا کند. قیاسی فرزند زمانه خودش است. زمانهای به شدت آبزورد و معنا باخته که به واسطه مشکلات فزاینده اقتصادی و شرایط پیچیده سیاسی بسیار از ارزشهای قدیم معنای خود را از دست دادهاند. معناباختگی جامعه ایران را بیش از هر چیز به سمت یک جور بی خیالی سوق داده است. این که این بی خیالی عمومی و غنیمت دانستن دَم و همین لحظه خطرناک است یا نه موضوع این مقاله نیست. مهم این است که امیرحسین قیاسی در چنین فضایی تبدیل به یک ستاره شده است. پسر شوخ و شاد طنازی که با همه چیز شوخی میکند و برایش اهمیت ندارد که طرف مقابلش کیست. همین جسارت باعث شده تا در دنیای معنا باخته امروز جامعه ایران قیاسی تبدیل به یک ستاره دوست داشتنی شود که همه خصوصاً نسل جوان جامعه ایران او را دوست دارد.
نگاهی کلی به برنامه رباط صلیبی
امیرحسین قیاسی اُستاد ساختن لحظاتی است که قابلیت وایرال شدن در فضای مجازی (خصوصاً اینستاگرام) را دارند. این توانایی باعث شده که برنامههای او در زمانهای که هیچ چیز به اندازه فضای مجازی مهم نیست تبدیل به مهمترین سرگرمی مردم ایران شوند. او مخاطب را سرگرم میکند و این کار را هم با تکیه بر ساختن لحظات طنزی که قابلیت بازنشر دارند انجام میدهد و این همان چیزی است که مخاطب امروز نیاز دارد.
البته در برنامههای امیرحسین قیاسی مهمان هم خیلی مهم است. در برنامههایی که مهمان آن برنامه روحیه طنز دارد و میتواند پا به پای امیرحسین قیاسی طنازی کند برنامه جذابتر شده است. اما آن برنامههایی که مهمان نتوانسته هم پای امیرحسین قیاسی پیش بیاید جذابیتهای کمتری را شاهد هستیم. حضور متفاوت قیاسی باعث شده تا مهمان برنامه این فرصت را پیدا کند تا وجه دیگری از تواناییهای خود را هم نمایش دهد. اما برخی مهمانان مانند فیروز کریمی از این فرصت استفاده میکنند و برخی مانند جواد خیابانی نه. رباط صلیبی هم با استفاده از امیرحسین قیاسی به برنامهای پرمخاطب تبدیل شد. ظاهراً تا اطلاع ثانوی هر برنامهای که قیاسی را داشته باشد پرمخاطب خواهد شد.
