تنها یک گام تا پیروزی امید!
امیرحسین مصلی*
تنها یک روز تا روز سرنوشت ساز برگزاری دهمین دوره
انتخابات مجالس شورای و خبرگان باقی مانده و تنها یک گام تا پیروزی تاریخی جامعه
مدنی و تحول خواهان در مقابل تندروهای حامی تضعیف جمهوریت و مردم سالاری نظام
اسلامی فاصله دارند! تمامی شواهد و قرائن نیز نشان از آن دارد که پس از دعوت چهره
های کاریزماتیک و محبوب جامعه از مردم برای حضور پر شور در انتخابات پیش رو و رای
دادن "به تمامی افراد دو فهرست" مورد نظر، تکرار می کنم "به تمامی
افراد دو فهرست" مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری، نه تنها پایگاه اجتماعی
اصلاح طلبان و حامی سیاست های دولت بلکه تمامی افراد خواهان اجرای بی تنازل قانون
اساسی و منزجر از اقدامات خودسرانه تندروها با درک شرایط حساس کشور و آگاهی و شعور
بالای سیاسی خویش که طی سال های اخیر بذرش در جامعه روییده و بدل به هویت شان شده
است روز هفتم اسفند ماه پا به عرصه انتخابات می گذارند تا با رای قاطع به این راه
پر امید "نه" جانانه ای به کاندیداهایی بگویند که در صدد آن هستند تا
بار دیگر خانه ملت را آماج شعار های مرگ بر یاران اصیل امام و انقلاب و خادمان ملت
کنند.
بی شک پس از رد صلاحیت های حداکثری، اسامی باقی مانده برای رقابت های انتخاباتی چنان که باید مقتدر و شناخته شده نیستند اما از یاد نمی بریم که مردم عمدتا چپگراي فرانسه هم در سال ۲۰۰۲ براي جلوگيري از فاجعه به قدرت رسیدن "لوپن" از راست افراطی و به دعوت تمامي احزاب چپ و سوسياليست به "شيراك" راستگرا راي دادند با اين شعار كه "به كلاه بردارها راي مي دهيم ولي نمي گذاريم فاشيستها راي بياورند" و نتیجه این اقدام هوشمندانه آن روز فرانسوی ها شد دولت چپ گرای "اولاند" که امروز بر مسند کار است! البته سوتفاهم پیش نیاید این مثال را نه از جهت مقایسه شرایط سیاسی اجتماعی دو کشور و همچنین خدایی نکرده قیاس فرهنگ و خواسته های مردم و سیاسیونشان شان آوردم که اگر منصفانه بگویم تفاوت ها زمین تا آسمان است بلکه از آن رو به این شیوه مردم فرانسه اشاره کردم که در صورت نبود کاندیداهای مطلوب نیز می توان با مشارکت فعال در انتخابات به پیروزی رسید!
اکنون با در نظر گرفتن تمامی این شرایط سوال اساسی آن است که در فردای روز "جمعه سپید" چه باید کرد؟ چرا که پایدارنشینان مقابل خواست ملت چنان که طی دو سال گذشته در پی تخریب منتخب ملت در انتخابات ریاست جمهوری پیشین بودند و هستند باز هم بی اعتنا به نظر مردم و منافع ملی در پی منافع محفلی و جناحی خود خواهند بود! با این اوصاف آیا کاندیداهای مورد حمایت تحول خواهان مردان و زنان "شنبه" هم هستند؟ یا آنکه سرمست از تکیه بر اریکه قدرت مطالبات بحق مردم و همچنین وعده های قانونی خود را به وادی فراموشی نخواهند سپرد؟ که بی گمان بزرگترین هدف افراطیون است. برای پاسخ به این سوال تنها می توان گفت فاتحان احتمالی بهارستان نه فقط امروز بلکه فردای انتخابات هم به حضور مردم در صحنه نیاز دارند، به عنوان یک ژورنالیست هشدار می دهم مردمی که روز هفت اسفند ماه با هزار و یک امید و صد البته اعتماد به بزرگان عرصه سیاست به تمامی افراد دو لیست نه چندان دلچسب مورد توافق شان رای خواهند داد اگر فردا روزی نسبت به پیگیری مطالباتشان توسط منتخبان ملت دلسرد شوند و بی اعتماد قطع یقین در آینده ای نه چندان دور باز هم با ظهور و بروز پدیده هایی چون "احمدی نژاد" اعتدال و اعتدال گرایان امروزی منزوی و خانه نشین خواهند شد!
*روزنامه نگار
بی شک پس از رد صلاحیت های حداکثری، اسامی باقی مانده برای رقابت های انتخاباتی چنان که باید مقتدر و شناخته شده نیستند اما از یاد نمی بریم که مردم عمدتا چپگراي فرانسه هم در سال ۲۰۰۲ براي جلوگيري از فاجعه به قدرت رسیدن "لوپن" از راست افراطی و به دعوت تمامي احزاب چپ و سوسياليست به "شيراك" راستگرا راي دادند با اين شعار كه "به كلاه بردارها راي مي دهيم ولي نمي گذاريم فاشيستها راي بياورند" و نتیجه این اقدام هوشمندانه آن روز فرانسوی ها شد دولت چپ گرای "اولاند" که امروز بر مسند کار است! البته سوتفاهم پیش نیاید این مثال را نه از جهت مقایسه شرایط سیاسی اجتماعی دو کشور و همچنین خدایی نکرده قیاس فرهنگ و خواسته های مردم و سیاسیونشان شان آوردم که اگر منصفانه بگویم تفاوت ها زمین تا آسمان است بلکه از آن رو به این شیوه مردم فرانسه اشاره کردم که در صورت نبود کاندیداهای مطلوب نیز می توان با مشارکت فعال در انتخابات به پیروزی رسید!
اکنون با در نظر گرفتن تمامی این شرایط سوال اساسی آن است که در فردای روز "جمعه سپید" چه باید کرد؟ چرا که پایدارنشینان مقابل خواست ملت چنان که طی دو سال گذشته در پی تخریب منتخب ملت در انتخابات ریاست جمهوری پیشین بودند و هستند باز هم بی اعتنا به نظر مردم و منافع ملی در پی منافع محفلی و جناحی خود خواهند بود! با این اوصاف آیا کاندیداهای مورد حمایت تحول خواهان مردان و زنان "شنبه" هم هستند؟ یا آنکه سرمست از تکیه بر اریکه قدرت مطالبات بحق مردم و همچنین وعده های قانونی خود را به وادی فراموشی نخواهند سپرد؟ که بی گمان بزرگترین هدف افراطیون است. برای پاسخ به این سوال تنها می توان گفت فاتحان احتمالی بهارستان نه فقط امروز بلکه فردای انتخابات هم به حضور مردم در صحنه نیاز دارند، به عنوان یک ژورنالیست هشدار می دهم مردمی که روز هفت اسفند ماه با هزار و یک امید و صد البته اعتماد به بزرگان عرصه سیاست به تمامی افراد دو لیست نه چندان دلچسب مورد توافق شان رای خواهند داد اگر فردا روزی نسبت به پیگیری مطالباتشان توسط منتخبان ملت دلسرد شوند و بی اعتماد قطع یقین در آینده ای نه چندان دور باز هم با ظهور و بروز پدیده هایی چون "احمدی نژاد" اعتدال و اعتدال گرایان امروزی منزوی و خانه نشین خواهند شد!
*روزنامه نگار
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
