عبدالحمید مینوچهر کیست؟ | ترور فیزیکدان هسته‌ای و مخالف سرسخت پذیرش پروتکل الحاقی
رویداد۲۴ | روح انگیز درّی: عبدالحمید مینوچهر، فیزیکدان هسته‌ای و رئیس دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی از جمله دانشمنئدان هسته ای است که در عملیات تروریستی ۲۳ خردادماه به شهادت رسیده است.
مینوچهر متولد سال ۱۳۴۱ بود و پس از پایان تحصیلات خود در رشتهٔ مهندسی هسته‌ای و دریافت مدرک دکترا از دانشگاه مسکو، به عضویت هیئت علمی در دانشگاه شهید بهشتی درآمد.
گرایش تخصصی او رآکتور بود و همچنین در حوزه‌های شبیه‌سازی هسته‌ای و طراحی سوخت‌های پیشرفته هسته‌ای فعال بود. مینوچهر پژوهش‌های گسترده‌ای در زمینهٔ افزایش بهره‌وری و ایمنی نیروگاه‌های هسته‌ای انجام داده بود. او برای مدتی رئیس دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی را برعهده داشت. او همچنین سردبیر نشریه الکترونیکی «فناوری و انرژی هسته‌ای» بود.
انتشار تصاویری از ویرانی خانه او در عملیات تروریستی اسراییل بازتاب زیادی در فضای مجازی داشته است.
مینوچهر و مخالفت با پذیرش پروتکل الحاقی
مینوچهر در سال ۱۳۸۲ یعنی در زمان دولت دوم محمود احمدی نژاد در گفت و گویی درباره شرایط ایران در جامعه جهانی و نحوه برخورد با پروتکل الحاقی و قطعنامه شورای حکام با بیان این که، «اگر قطعنامه را بپذیریم، در واقع شکست را پذیرفته ایم و به عبارت دیگر، شکست نخورده، در موضع شکست قرار گرفته ایم »، تاکید کرده بودکه « قطعنامه شورای حکام، دارای متنی بسیار غیر مؤدبانه، آمرانه و شدیداللحن است که کاملا غیراصولی تدوین شده و شرایط بسیار سخت تری نسبت به پروتکل الحاقی برای ایران قائل شده است . نکته دیگری که باید به آن توجه شود، این است که ما مملکتی تحت تحریم هستیم . در دانشگاه های ما، هر چیزی که وارد می شود، به نوعی از کانال های غیر از خودش وارد می شود . هر ماده ای که وارد می کنیم، باید درباره آن توضیح دهیم. می گویند شما باید دسترسی نامحدود به مراکز هسته ای تان را برای ما تضمین کنید تا ما بیاییم از هر جا که خواستیم نمونه برداری محیطی کنیم . شما باید سؤالات آژانس را واضح و روشن پاسخ دهید . گزارش های دقیق درباره آزمایش های تبدیل اورانیوم را برای ما بفرستید و بعد هم با کمال وقاحت از تمام کشورهای جهان سوم می خواهند که با جدیت به آژانس کمک کنند تا مسئله ایران حل شود .»
بیشتر بخوانید: محمدمهدی طهرانچی کیست؟| رئیس دانشگاه آزاد که بامداد امروز ترور شد
او همچنین در اینباره گفته بود که « در این پروتکل، به حاکمیت ملی و حتی مردمی ایرانیان خدشه وارد می شود . آن چه در این پروتکل خواسته اند، در یک کلام این است که ما هر وقت که بخواهیم، هر جایی را که بخواهیم، توسط هر کسی که بخواهیم بازدید و نمونه برداری می کنیم . آنها انتظار دارند که ما بسیاری از فعالیت هایمان را محدود کنیم و ما هم باید درباره تمام کارهایمان به آنها گزارش بدهیم .»
مینوچهر در بخش دیگری از این گفت وگو با بیان مجدد مخالفت خود با پذیرش پروتکل الحاقی نیز تاکید کرده بود: شما فرض کنید که ما پروتکل را امضا کردیم . اصلا جنبه علمی اش را هم در نظر نمی گیریم; ولی این جا که عراق نیست که کست خورده باشد و هر بلایی که بخواهند بتوانند بر سرش بیاورند . این جا ایران است و چنین دخالت آشکاری در مورد هیچ کشور مستقلی سابقه نداشته است . در این قطعنامه، با ایران مثل کشورهای شکست خورده جنگی رفتار شده است . واقعیت این است که با امضای پروتکل و پذیرفتن قطعنامه، مسئله ختم نمی شود . کافی است سر نخ را به دستشان بدهیم; آن وقت دیگر تا آن سر نخ را نگیرند دست بردار نیستند . این تازه اول کار است; بعد بهانه می آورند که شما دارید غنی سازی اورانیوم می کنید; دارید موشک می سازید و ... و ماجرا تا پایان بخشیدن به هر گونه فعالیت هسته ای در ایران ادامه می یابد . به نظر من جمهوری اسلامی با امضای این پروتکل، اشتباه کرده است .»
توصیه مینوچهر به خروج ایران از آژانس هسته ای
این فیزیکدان هسته ای همچنین در این گفت و گو در پاسخ به سوالی بمین بر این که « یعنی باید از آژانس خارج شویم؟ »ف گفته بود:«بله، قطعا باید خارج شویم . شرایط به گونه ای نیست که بشود پذیرفت . اگر قطعنامه را بپذیریم، در واقع شکست را پذیرفته ایم. همین قدر بگویم که ما در حال حاضر قادر به ساخت رآکتور هستیم و ساخت سلاح هسته ای از ساخت رآکتور ساده تر است ».
این گفت و گو متعلق به سال ۱۳۸۲ است.
مینوچهر و ارزیابی از قدرت سیاسی و علم هسته ای
مینوچهر معتقد بود که « علم هسته ای، ارتباط مستقیم با قدرت اقتصادی و سیاسی یک کشور دارد . هیچ کشوری نمی تواند بدون حمایت نظامی و تسلیحاتی، اقتصاد محکم و باپشتوانه ای داشته باشد . چنین کشوری وجود خارجی ندارد و چنین تفکری هم تفکر اشتباهی است. ما نمی توانیم کارخانه پتروشیمی تاسیس کنیم، صنعت ذوب آهن را تقویت کنیم و کارخانه های عظیم بنا کنیم بدون این که حمایت نظامی داشته باشیم . همه این تشکیلات، به یک موشک بسته است . همه این تاسیسات با یک حمله نظامی از سوی دشمن از بین می رود; مگر این که از نظر نظامی، مورد حمایت قرار گیرد.»
