۱۷ مرداد روز خبرنگار؛ نه روز پاداش که روز پرسش
رویداد۲۴| نگارنده به عنوان کسی که بیش از دوازده سال از عمر خود را در این مسیر، به ویژه در کوران سیاست، دولت و پارلمان گذرانده است دردهای پنهان این حرفه را با تمام وجود لمس کردهام. این یادداشت نه فقط یک نقد، بلکه درددلی است از زبان خبرنگاری که سالها قلم زده و حالا، از پشت میز مدیریت روابط عمومی، به رنجهای همردههای خود مینگرد.
امروزه یکی از بزرگترین چالشها، تغییر ماهیت خبر است. در گذشته، خبرنگار صرفاً وظیفه انتقال اطلاعات را بر عهده داشت. اما امروز، در دنیایی که هر شهروند یک «خبرنگار بالقوه» است، وظیفه ما دیگر فقط انتشار خبر نیست، بلکه «تأیید صحت» و «تحلیل» آن است. در دورانی که شبکههای اجتماعی، مرز بین واقعیت و شایعه را محو کردهاند، مسئولیت ما دوچندان شده است. این مسئولیت سنگین، با فشارهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی موجود، به یک بار طاقتفرسا تبدیل شده است.
از سوی دیگر، فشار اقتصادی بر رسانهها و خبرنگاران، استقلال حرفهای را به خطر انداخته است. وقتی تأمین مالی یک رسانه به نهادهای دولتی یا بخشهای خاص وابسته میشود، انتظار بیطرفی و نقد منصفانه، به نوعی آرمانگرایی تبدیل میشود. خبرنگارانی که با حقوقی ناچیز و بدون امنیت شغلی کار میکنند، چگونه میتوانند آزادانه و بدون نگرانی از آینده شغلی خود، به دنبال کشف حقیقت باشند؟
موضوع مهم دیگر، «خبرنگار_نما»ها هستند. کسانی که با استفاده از کارت خبرنگاری، به دنبال منافع شخصی یا سوءاستفاده از جایگاه خود هستند. این پدیده، نه تنها اعتبار حرفه ما را زیر سؤال میبرد، بلکه بهانهای میشود برای نهادها تا با سختگیریهای بیشتر، کار را برای خبرنگاران واقعی دشوارتر کنند.
در نهایت، باید به محدودیتها و سانسورهای پنهان و آشکار اشاره کرد. در محیطی که از خبرنگار انتظار میرود خطوط قرمز را بداند و از آنها عبور نکند، چگونه میتوان به رسالت اصلی این حرفه، یعنی آگاهیبخشی و نقد قدرت، عمل کرد؟ این محدودیتها، نه تنها خبر را از محتوا تهی میکنند، بلکه باعث بیاعتمادی مردم به رسانهها میشوند؛ بیاعتمادیای که ترمیم آن بسیار دشوار است.
در چنین شرایطی، ۱۷ مرداد، روز خبرنگار، نباید فقط به یک روز برای تجلیلهای فرمایشی تبدیل شود. این روز باید فرصتی باشد برای تأمل در وضعیت فعلی، نقد سازنده مشکلات، و بازنگری در سیاستهای رسانهای. خبرنگاری در ایران، نه باید یک شغل، بلکه یک تعهد باشد. تعهدی که تحقق آن در این قرن پرهیاهو، نیازمند شجاعت، آگاهی و مهمتر از همه، حمایت و درک متقابل از سوی جامعه و مسئولان است.
احسان آریا
مدیر روابط عمومی بیمه تعاون
متاسفانه ما زیاد شعار میدیم اوضاع هیچکدام از حقوق بگیران خوب نیست مگر عده ای خاص. برای دموکراسی واقعی حتما به خبرنگار شجاع و کاردان نیاز داریم البته نه اینکه بدون مدرک معتبر هر چه دلش خواست بگه.امیدوارم روزی حالمون خوب شه. من هم روز خبرنگار رو تبریک میگم. البته نه به متملقین و برخی چابلوسان. 
