سیستم هواپیمای بدون سرنشین K-MAX

در این مطلب به بررسی مشخصات و قابلیت های سیستم هواپیمای بدون سرنشین K-MAX خواهیم پرداخت.

رویداد۲۴ حسین فلاحی: K-MAX یک سیستم هواپیمای بدون سرنشین چند ماموریتی است که به طور مشترک توسط لاکهید مارتین و هوافضای کامان توسعه یافته است. K-MAX را می توان برای انجام ماموریت های تامین بار در میدان جنگ مستقر کرد.

K-MAX اولین پهپاد باری نیروی دریایی ایالات متحده است که برای محیط جنگی طراحی و ساخته شده است. این پهپاد چند منظوره دارای ایمنی و قابلیت برخاست و فرود مستقل است.

کنسرسیوم فناوری رباتیک ارتش ایالات متحده در فوریه 2014 قراردادی را با لاکهید مارتین منعقد کرد تا قابلیت سیستم K-MAX را برای انتقال وسیله نقلیه زمینی سیستم پشتیبانی ماموریت جوخه از طریق زنجیر را به مناطق مورد نظر فراهم کند.

طراحی و ویژگی های K-MAX

این هواپیمای بدون سرنشین بر اساس بالگرد کامیون هوایی سنگین K-MAX ساخته شده است. این بالگرد بدون سرنشین دارای قابلیت نویز کم است و به هزینه های نگهداری و عملیاتی کم نیاز دارد. پلت فرم این بالگرد توسط کامان طراحی شده است، در حالی که سیستم مدیریت ماموریت و کنترل پرواز توسط لاکهید مارتین توسعه یافته است.

سیستم هواپیمای بدون سرنشین K-MAX

این هلیکوپتر مجهز به چرخ فلک چهار قلاب برای حمل بارهای متعدد در یک پرواز است. برای حداکثر انعطاف پذیری به صورت اختیاری یک کابین خلبان تک صندلی تعبیه شده است. حداکثر وزن ناخالص بالگرد بدون سرنشین 5443 کیلوگرم و وزن برخاستن 3175 کیلوگرم است. وزن خالی آن 2334 کیلوگرم است و می تواند بار مفید 3109 کیلوگرم را حمل کند.

حسگرها

این هواپیمای بدون سرنشین مجهز به سیستم‌های لینک داده خط دید و ماهواره‌ای فراتر از خط دید برای برقراری ارتباط مداوم بین هواپیما و ایستگاه کنترل زمینی است. همچنین مجهز به کامپیوترهای مدیریت ماموریت و کنترل پرواز اضافی است تا استقلال پروازی برتر را در محیط‌های سخت و در فواصل طولانی فراهم کند.

سیستم هواپیمای بدون سرنشین K-MAX

ایستگاه کنترل زمینی

پهپاد K-MAX را می توان توسط یک ایستگاه کنترل زمینی متشکل از یک لپ تاپ مقاوم با نرم افزار فرمان و کنترل کنترل کرد. ایستگاه کنترل زمینی طرح پرواز ماموریت را قبل از پرتاب به کامپیوتر مدیریت ماموریت ارائه می دهد.

کامپیوتر مدیریت ماموریت وضعیت هواپیمای بدون سرنشین و داده‌های پرواز را به یک ایستگاه کنترل زمینی ارسال می‌کند و برنامه‌های ماموریت جدید را می‌توان در هر زمانی در طول پرواز به بالگرد بدون سرنشین ارسال کرد. کنترل کننده دریافت کننده در منطقه سقوط هواپیما را برای انجام تحویل دقیق بار هدایت می کند.

موتور و عملکرد هواپیمای بدون سرنشین K-MAX

پهپاد K-MAX از موتور توربین گازی Honeywell T53-17 استفاده می کند که قدرتی معادل 1800 اسب بخار تولید می کند. به طور متوسط 321.7 لیتر (85 گالن) سوخت در ساعت مصرف می کند. موتور مستقیماً روتورهای اصلی درهم تنیده را به حرکت در می آورد زیرا این هواپیمای بدون سرنشین فاقد سیستم روتور دم است. این ویژگی عملکرد بالابر را تضمین می کند.

حداکثر سرعت این پهپاد 185.2 کیلومتر بر ساعت است. سرعت پهپاد با بار خارجی به 148.2 کیلومتر بر ساعت می رسد. حداکثر برد 1852 کیلومتر است، در حالی که برد آن با بار خارجی به 396.3 کیلومتر و بدون آن 494.5 کیلومتر می رسد. این پهپاد می تواند بیش از 12 ساعت ماموریت انجام دهد. همچنین می تواند 2722 کیلوگرم بار را در سطح دریا بلند کرده و تحویل دهد.

آزمایشات سیستم بدون سرنشین K-MAX

کامان و لاکهید مارتین در مارس 2007 یک توافقنامه روابط استراتژیک امضا کردند تا الزامات وزارت دفاع ایالات متحده را فراهم کنند. این تیم قابلیت سیستم بدون سرنشین K-MAX را به ترتیب در آوریل و نوامبر 2008 برای ارتش ایالات متحده و سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا در کوانتیکوو، ویرجینیا به معرض نمایش گذاشتند. هواپیمای بدون سرنشین با موفقیت یک بار 3000 پوندی را در طول نمایش تحویل داد. این سیستم همچنین در جولای 2009 آزمایش پروازی را در راکی کلرادو انجام داد.

پهپاد K-MAX در طول نمایش خود در نوامبر و دسامبر 2009، بارهای مختلفی را در ارتفاع 15000 فوت در فضای محدود هوایی در میدان آزمایشی یوما ارتش حمل کرد.

سیستم هواپیمای بدون سرنشین K-MAX

در آگوست 2009، این تیم قراردادی را با سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا منعقد کرد تا توانایی سیستم را برای تحویل محموله به سربازان در پایگاه‌های عملیاتی در افغانستان نشان دهد. این آزمایشات در زمین آزمایشی داگوی در یوتا در ژانویه 2010 تکمیل شد.

پهپاد با موفقیت یک بار 1500 پوندی را در ارتفاع 12000 فوتی در طول نمایش حمل کرد. همچنین 3000 پوند محموله را در مدت زمان مشخص شده 6 ساعت تحویل داد. آزمایش پرواز همچنین شامل عملیات کنترل از راه دور، تحویل دقیق محموله توسط اپراتور ایستگاه کنترل زمینی در طول روز و شب و بارگذاری یک طرح ماموریت جدید در رایانه مدیریت ماموریت هواپیمای بدون سرنشین بود.

کامان و مرکز تحقیقات، توسعه و مهندسی سرباز ناتیک ارتش در آوریل 2010 در تاسیسات بلومفیلد کامان در کانکتیکات، 11 آزمایش پرواز باری را از ارتفاع 300 فوتی تا 400 فوتی از سطح زمین انجام دادند.

هواپیمای باری بدون سرنشین آزمایش پروازی را با استفاده از سیستم هلی سبد خود برای انتقال یک وسیله نقلیه تمام زمینی در تاسیسات بلومفیلد در نوامبر 2010 انجام داد. یک سیستم چرخ فلک چند قلاب نیز برای ماموریت های تحویل لجستیک هوایی استفاده شد.

استقرار بالگرد بدون سرنشین K-MAX

در دسامبر 2010، لاکهید و کامان قراردادی به ارزش 45.8 میلیون دلار از فرماندهی سیستم‌های هوایی نیروی دریایی ایالات متحده برای تحویل دو پهپاد و سه ایستگاه زمینی کنترل از راه دور برای تامین مجدد محموله‌های بدون سرنشین برای سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا منعقد کردند. ارزیابی واکنش سریع پنج روزه این پهپاد در سپتامبر 2011 تکمیل شد.

در نوامبر 2011، این سیستم توسط سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا برای تحویل محموله و تامین مجدد نیروها در افغانستان به مدت شش ماه مستقر شد. این مقام خدمات وسایل نقلیه هوایی در افغانستان را تا سپتامبر 2012 تمدید کرد و سپس مجدداً برای شش ماه دیگر تمدید کرد. همچنین گزینه ای برای تمدید استقرار K-MAX تا سپتامبر 2013 دارد.

سیستم هواپیمای بدون سرنشین K-MAX

کامان و NSRDEC چهار آزمایش پروازی از هواپیمای بدون سرنشین K-MAX را در زمین آزمایشی یوما در ژانویه 2011 انجام دادند. این هواپیمای بدون سرنشین چندین هدایت بار هوایی را در ارتفاع 10000 فوتی از سطح دریا انجام داد و 16 محموله و ده سیستم تحویل هوایی دقیق مشترک با هدایت GPS را با موفقیت تحویل داد.