نسخه روزنامه اصولگرا برای خروج از سایه جنگ و ماشه؛ کالابرگ و اجماع جهانی!

رویداد۲۴| روزنامه اصولگرای خراسان در یادداشتی با عنوان «هم جنگ شد هم اسنپبک؛ حالا چه کنیم؟» به قلم امیرحسین یزدانپناه، همزمانی بازگشت تحریمها (مکانیسم ماشه) و جنگ مستقیم ایران و اسرائیل را «متناقض، اما پر از فرصت» دانسته و تأکید کرده حالا زمان آن است که ایران در حوزه قدرت نرم و اجماعسازی بینالمللی جهش کند. نویسنده پیشنهاد میکند مجلس و دولت با برنامهریزی فوری وارد عمل شوند و حتی تشکیل کارگروههای ویژه و اجرای کالابرگ واقعی را در دستور کار قرار دهند.
صحنه متناقض سیاست جهانی
خراسان در توصیف وضعیت اخیر چند تصویر را کنار هم میگذارد: «نخست تصویر خالی شدن صحن عمومی سازمان ملل و سخنرانی نتانیاهو برای صندلیهای خالی. دوم تصویری از تظاهرات صدها هزار نفری مردم در برلین در حمایت از مردم غزه. سوم تصویری از رأیگیری در شورای امنیت سازمان ملل برای تمدید قطعنامه ۲۲۳۱ که رأی نیاورد و این به معنای بازگشت قطعنامههای تحریمی علیه ایران است.»
این روزنامه مینویسد: چگونه ممکن است جهانی که در آن مردم علیه اسرائیل به خیابان میآیند و رهبران کشورها سالن سازمان ملل را هنگام سخنرانی نتانیاهو ترک میکنند، همزمان ایران – بهعنوان اصلیترین حامی فلسطین – دوباره زیر بار تحریمهای شورای امنیت برود؟
پیشنهادهای عملی از نگاه خراسان
این رسانه نزدیک به قالیباف بر این باور است که «قدرت دیپلماسی ایران چه در حوزه افکار عمومی و چه در عرصه اجماعسازی به نفع کشور، آنچنان که باید موفق نبوده است» و اکنون باید از فرصت جنگ اخیر و رسوایی اسرائیل برای تثبیت قدرت نرم ایران بهره برد.
خراسان در ادامه چند توصیه کلیدی را مطرح کرده که به شرح زیر است:
قدرت داخلی و معیشت مردم: «نهادهای مختلف باید تمرکز خود را بر افزایش قدرت خرید و معیشت مردم بگذارند. ارائه کالابرگ واقعی… یکی از نیازهای اصلی و ضروری است.»
کارگروههای ویژه در سیاست خارجی: وزارت خارجه باید کارگروههایی برای ایجاد پیمانهای اقتصادی و امنیتی منطقهای تشکیل دهد و همچنین «گزارشهای عینی و دقیق از ظرفیت اجلاسهای بینالمللی نظیر شانگهای و بریکس» تهیه کند.
اجماعسازی در نهادهای جهانی: شورای عالی امنیت ملی باید اجماعسازی فعال را در دستور کار قرار دهد، زیرا به تعبیر خراسان «فرصتهای بینظیر یا کمنظیر برای ما ایجاد شده که اگر تعلل کنیم، از دست میرود.»
این روزنامه اصولگرا بر وجود یک «فرصت بینظیر» در شرایط موجود تأکید دارد، اما واقعیت این است که پیشنهادهایی مانند کالابرگ واقعی یا بهرهبرداری از پیمانهای منطقهای بارها از سوی دولتها مطرح شده، اما در اجرا یا به تعویق افتاده یا به نتایجی ملموس برای زندگی مردم منجر نشده است. در عین حال، ایجاد «کارگروه» و «گزارش هفتگی» اگر صرفاً روی کاغذ باقی بماند، عملاً چیزی جز بوروکراسی مضاعف نخواهد بود.
در نهایت آنچه تعیینکننده خواهد بود، نه صرفاً تصویب پیشنهادها، بلکه اراده عملی برای بهبود معیشت مردم و استفاده واقعی از ظرفیتهای بینالمللی است؛ موضوعی که هنوز محل تردید جدی است.



خودشون خر هستند یا ما رو خر فرض کردند با این تحلیلهاشون؟؟!!
