برای «رفع حصر» چه باید کرد؟
نمیشود ادعای سیاستمداری داشت و از گذشته، درس نگرفت، نمیشود ادعای خُبرگی داشت و شرایط موجود را درک نکرد و نمیشود ادعای پختگی داشت و در بزنگاهها، خامی نشان داد. اگر دستیابی به هدفی در جهان سیاست، میسر نشد و یا به درازا کشید، باید دلیل اصلی آن را در عملکرد سیاسیون و تئوریسینهای سیاسی جستجو کرد.
در حدود هفت سال است که فضای سیاسی داخلی، متأثر از حصر خانگی سه شخصیت معترض به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری دهم است. شخصیتهایی که با حکم شورای عالی امنیت ملی در سال 89، محصور شدند و همچنان گره حصر آنان، ناگشوده باقیمانده است. در طی سالهای گذشته تاکنون، بارها اقداماتی برای رفع حصر از جانب برخی مسئولین و همچنین بزرگان جریان اصلاحطلب انجامشده است اما همچنان، نتیجه دلخواه که همان اعلام اتمام حصر است، حاصل نشده است.
البته دریکی دو ماه اخیر، دو اتفاق قابلتوجه به وقوع پیوست که میتواند نکات فراوانی در راستای فعالیتهایی که درصدد رفع حصر هستند در برداشته باشد. اولین اتفاق مورداشاره، خروج نیروهای امنیتی و اطلاعاتی از منزل حجتالاسلام کروبی بود که پس از اعتصاب غذای وی و دستورات صادره توسط مسئولین، به وقوع پیوست.
اتفاق دیگر که بهتازگی افتاده است و به نظر میرسد حرکت در مسیر رفع تدریجی حصر است ملاقات یکی از اصلاحطلبان مشهور بانام اسماعیل دوستی با شیخ مهدی کروبی در منزل وی و در محل حصر است. ملاقاتی که خبر وقوع آن، توسط محمدحسین کروبی رسانهای شد.
اتفاقات مذکور که پالسهای مثبتی را از آینده حصر ارسال میکند نکات مهمی را در بردارد که لازم است سیاسیون اصلاحطلب و بزرگان این جریان، به آن متوجه شوند. نکاتی که منجر به برنامهریزی بهتر و مدونتری خواهد شد که در متن آن، جایگاه افراد و گروههای سیاسی در انجام فعالیتهای آتی در مسیر رفع حصر، به نحو مشخصتری نمایان خواهد شد.
آنچه در طی سالهای اعمال حصر، مبرهن شده است آن است که نظام تصمیمگیر در این موضوع، نسبت به اظهارنظرهای رسانهای که توسط برخی افراد و شخصیتها صورت میگیرد حساسیت زیادی به خرج میدهد و گاهی شده است که رفع برخی محدودیتها به دلیل همین اظهارنظرهای رسانهای، تعلیق شده است.
تجربه هفتساله نشان میدهد که موضعگیری در مورد حصر توسط برخی افراد که حساسیتهایی برای آنها وجود دارد و یا سوابقی از دادگاه و حبس در کارنامه آنان وجود دارد، بر تداوم حصر میافزاید.
این نکته بدان میزان از اهمیت برخوردار است که توسط مقامات ارشد دولتی که پیگیر رفع موانع برای اتمام حصر هستند به حجتالاسلام سید محمد خاتمی نیز منتقلشده است و به وی، یادآوری شده است که اعلام موضع توسط او در مورد حصر، در مسیر پیگیری برای رفع حصر، ایجاد اختلال میکند. همچنین اخباری واصلشده است که نمایانگر حساسیت نظام تصمیم گیر، نسبت به مواضع برخی چهرههای شاخص اصلاحطلب در مورد حصر است و همچنین موجهای رسانهای که توسط این قبیل افراد ایجاد میشود.
اعیاد و مناسبتهای متعددی را پشت سر گذاشتهایم که قرار بوده است اخبار خوبی از اتمام حصر، منتشر شود ولی در روزهای منتهی به ایام مذکور، حاشیهسازی توسط برخی افراد دارای حساسیت و اظهارنظر غیرمسئولانه در مورد حصر، موجب لغو تصمیمها شده است. در همین رابطه، باید به سنگاندازی غربیها نیز اشاره کرد. سنگاندازیهایی که در قالب اظهار مواضع و انتشار بیانیههایی با عنوان نگرانی برای تداوم حصر، صورت میگیرد ولی هدفی جز تداوم حصر ندارد.
بهطور مثال میتوان به اقدامی که توسط جمعی از بزرگان و عقلای قوم در جریان اصلاحطلب برای رفع حصر انجام شد و نتایج خوبی نیز در پی داشت اشاره کرد که پس از اظهارات مقامات اروپایی و سفر مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به ایران و حواشی دیدارهای وی، با فزونی حساسیت نظام تصمیم گیر، به انتهای مطلوب نرسید.
اتفاقات اخیر در مورد حصر آقای کروبی، بهخوبی نشان داد که تا چه اندازه، برخی فضاسازیهای رسانهای و اظهارنظرهای هیجانی برای رفع حصر، مُضر است و تا چه اندازه، اقدامات عملی و بهدوراز حاشیهسازی، مفید است. تجربههای جدید و قدیم، نشان داد که باید منتخبین مردم را برای پیگیری امور، پیشقدم و راهی کرد.
تجربه مفید کمیته رفع حصر در فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی در پیگیری و مطالبه رفع حصر و برگزاری جلساتی با برخی مؤثرین در کشور، قابلتعمیم به دیگر ارکان نظام است که با رأی مردم بر سرکار آمدهاند و بنا دارند مطالبات مردم که بهصورت علنی و بیپرده در ایام انتخابات، اعلام شد را پیگیری نمایند.
پیگیری دولت و بهویژه وزرای عضو شورای عالی امنیت ملی، پیگیری نمایندگان مجلس و بهویژه اعضای لیست امید و پیگیری دیگر منتخبان مردم در نهادهای تصمیم گیر؛ بهدوراز فضاسازی تبلیغاتی بیهوده، منجر به شنیدن اخبار خوب در موضوع رفع حصر در ماههای آتی خواهد شد.